dinsdag 29 oktober 2013

Het blijft vissen

Vrijwel alle voorgaande jaren vormde het naseizoen, met name de maanden September en Oktober, het absolute hoogtepunt van het zeebaarsseizoen. Volgevreten gretig jagende zeebaarzen, beresterk en in top conditie, die met grote felheid achter je kunstaas aan zitten. Vaak leidde dat tot een geweldige visserij, maar helaas gaat dat dit jaar niet op, althans niet bij mij. Vanaf medio September leek het seizoen letterlijk als een nachtkaars uit te gaan. Mijn Oosterschelde (kant)stekken leken verlaten, en op een enkele baars na volgde blank na blank. En niet alleen bij mij, ‘collega’ sportvissers die zo’n beetje in hetzelfde Oosterschelde gebied actief zijn als ik hadden stuk voor stuk dezelfde ervaring. Nou is het zo dat mijn zeebaars sessies in Oktober gereduceerd zijn tot veelal een enkele sessie in het weekend, maar toch, dat is niet heel veel anders dan andere jaren.


Het is inmiddels bijna November, en hoewel de water temperatuur met zo’n 13 a 14 graden nog prima is, lijkt het toch ver gedaan te zijn. Mijn laatste gevangen baars, nog een die van de oppervlakte kwam,  dateert al weer van zo’n 2 weken terug. En hoewel ik van plan ben om nog een enkele poging te gaan wagen, zou deze baars zo maar eens de laatste van het seizoen geweest kunnen zijn. Tja, ik had het graag anders gezien, maar het is niet anders. Maar niet getreurd, het is maar hobby en ook als je niets vangt zijn een paar uurtjes aan de waterkant een welkome afwisseling van een hele week op kantoor. En ja, blanks horen er ook bij; immers, het blijft vissen.