Klein aan de oppervlakte

Een dik uur voor zonsondergang op een mooie zomeravond,  het beetje wind dat er stond is helemaal gaan liggen en de kraakheldere Oosterschelde ligt er bij als een spiegel. De stilte is overweldigend, alleen het geluid van wat vogels in de verte en het zacht stromende afgaande water zijn hoorbaar. Behoedzaam loop ik langs de dijk naar de stek van mijn keuze, al het geluid wat je maakt is eigenlijk al teveel en dreigt de rust te verstoren.  Aangekomen bij mijn stek begeef ik me voorzichtig over de spekgladde stenen naar het water, ik zoek een relatief vlak stukje om te gaan staan. Een grote vlakke steen  waar nog maar een centimeter of 20 water op staat, is een mooi plekje om te beginnen. Ik bevestig een kleine oppervlakteplug aan mijn speld en begin te gooien. Rustig spin ik het plugje binnen en na drie worpen, volledig uit het niets klapt er een baars op de plug die de rust behoorlijk verstoort. Ik voel gelijk dat het geen grote baars is, maar dat maakt me niets uit, een mooie zeebaars van krap veertig centimeter ligt even later aan de kant. Na de baars onthaakt en even bewonderd te hebben zet ik ze weer terug in haar element. Een prima begin van mijn late avondsessie, mooier kan mijn visserij niet zijn.

Voor de oppervlakte visserij vragen dergelijke stille condities mijn inziens om een subtiele aanpak. Door te veel geluid en te veel opspattend water kunnen de zeebaarzen zo maar verjaagd worden. Derhalve geen grote zware pluggen, maar kleine en relatief lichte oppervlakteplugjes die veel beter aansluiten bij zulke stille omstandigheden.  Klein en licht betekent vaak ook minder verre worpen. Maar door je materiaal aan te passen en de goede pluggen te gebruiken kun je ook kleine lichte plugjes goed wegzetten. Met klein en licht bedoel ik plugjes van zo’n 7 tot 9 cm met een gewicht van ongeveer 6 tot 10 gram. Vrijwel all bekende kunstaasmerken hebben wel een of meerdere oppervlakte pluggen die in deze categorie vallen in hun assortiment, maar lang niet allemaal beschikken ze over goede (werp) eigenschappen waar ik naar op zoek ben.

Links Jackson Risk Bait; rechts Megabass Dog-X Jr

De kleinste plugjes die ik gebruik zijn de Jackson Risk Bait (7cm en 7 gram) en de Megabass Dog-X Jr (7,1cm en 5,8 gr). De Dog-X Jr heeft een bescheiden geluidsdrager en de Jackson Risk Bait is helemaal stil, beide plugjes hebben een mooie walk-the-dog actie die zowel rustig als snel kan worden uitgevoerd. Deze plugjes zijn perfect voor bladstille Oosterschelde condities. Een maatje groter, en eveneens prima geschikt zijn de Megabass Dog-X (8cm en 8,4 gr) en de Duo Slaver Pencil (8,5cm en 8,5 gr). De Dog-X is er in een W (walking) en S (sliding) versie, beiden gebruik ik, maar ik geef de voorkeur aan de sliding variant bij bladstil weer. De Dog-X maakt een wat luider geluid. De slanke body van de Duo Slaver Pencil beschikt weer over een wat subtielere zachtere geluidsdrager. Als laatste die ik in dit rijtje wil noemen, de Chihuahua 90 van MegaBait, die met zijn 9cm en 10 gram net weer een slagje groter is, maar wel in mijn rijtje pluggen past die ik gebruik in genoemde omstandigheden. Ik vind de Chihuahua een heerlijk plugje om mee te vissen, die bovendien van de genoemde pluggen veruit het verste werpt.

Megabass Dog-X

Er zijn veel meer kleine plugjes die geschikt zijn voor stille condities, en genoemde pluggen geven zeker geen totaal beeld, maar het zijn wel pluggen die voor mij prima werken en met allemaal zijn zeebaarzen gevangen. Dergelijke plugjes vragen om licht materiaal, zelf gebruik ik hier een tweetal hengels voor;  mijn Lucky Craft ESG2 871HFX (2,62m met cw 2,3-23gr) en  Yamaga Blanks Ballistick 81/12 (2,41m met cw 6-21gr), beide hengels in combinatie met mijn Daiwa Exist 3012 met dunne lijn.

Links MegaBait Chihuahua 90; rechts Duo Slaver Pencil

De avond begint te vallen en aan de horizon zakt de zon langzaam weg, na mijn eerste baars is het al drie kwartier stil gebleven. Het water is nu zo’n 2 uur aan het afgaan en de steen waar ik op sta is inmiddels helemaal droog gevallen, het begint harder te stromen en ik besluit om het eens een 100 meter verderop te proberen.  Langzaam begint het te schemeren en ik vermoed dat het bij die ene baars zal blijven, nog een paar worpen en dan naar huis. Maar dan toch, een lichte rimpeling in het water achter mijn Dog-X, gevolgd door een zware kolk, even niets en dan stort de baars zich vol de plug. Wat een geweld, alsof er een baksteen in het water wordt gegooid. Ik sta met een kromme hengel en een gierende slip te genieten, wat is dit machtig mooi, de adrenaline giert door mijn lijf. Na een mooie dril wordt een prachtige vijftiger geland die na de foto weer retour Oosterschelde gaat. Het is mooi geweest, morgen weer werken en ik besluit naar huis te gaan. Met een brede glimlach stap ik in de auto en geniet nog na van een prachtig anderhalf uur aan de Oosterschelde.

Safety first

Het veilig landen van met de plug gevangen zeebaarzen kan een hachelijke zaak zijn als niet goed wordt uitgekeken voor onverhoedse bewegingen van de zeebaars. Scherpe stekels en kieuwdeksels, en de aanwezigheid van 2 of 3 vlijmscherpe dreggen vragen een behoedzame benadering. En als je dan ook nog eens op een glibberige ondergrond staat te balanceren op een rij stenen, nou dan is het soms een ware circus act. Sommige zeebaarsvissers echter zijn hier ware meesters in en weten gewoon met de hand zeebaarzen aan de kant te krijgen en te onthaken zonder dat er iets vervelends gebeurd. Ik reken mezelf in ieder geval niet tot die categorie. Ik heb aan de waterkant inmiddels regelmatig mensen gezien met hun vingers onder het bloed, en ook die de met een dreg in hun hand of vingers naar huis konden voor een bezoek aan de dokter. En dat is niet de bedoeling natuurlijk. Tot 2 jaar geleden landde ik mijn baarzen ook met de hand, maar toen het bij mij een paar keer bijna mis ging ben ik daar toch mee gestopt. Met name bij kleinere baarzen, die je vlot aan de kant hebt en vaak bij lange na niet zijn uitgedrild, vond ik het link.

Omdat mijn vingers me lief zijn heb ik 2 jaar geleden een BogaGrip aangeschaft, wat mij betreft een ware zegen, veilig voor zowel visser als zeebaars. En dat laatste is ook belangrijk als je de gevangen baars zo ongeschonden mogelijk terug wilt zetten. De BogaGrip is er in een 3-tal modellen, ik heb de kleinste van de drie (model 315). Dit model is licht en handzaam, tijdens het vissen hangt de BogaGrip gewoon aan een lus van mijn broek zodat ik die eenvoudig kan pakken als ik een baars ga landen. 

De BogaGrip is volledig zoutwater bestendig, is simpel met een hand te bedienen en werkt perfect. De kwaliteit van dit stukje Amerikaans gereedschap straalt er van af, en na 2 seizoenen intensief gebruik ziet mijn boga er nog als nieuw uit.  Daarnaast is een weegschaal geïntegreerd die redelijk accuraat is en die bij model 315 het gewicht van de vis aangeeft in eenheden van ¼ lbs, tot maximaal 15 lbs, oftewel 6,8 kg. De BogaGrip werkt perfect, en moeiteloos kunnen zowel kleine als grote baarzen hier mee worden geland en ongeschonden worden teruggezet. Sinds ik deze visgrip gebruik is het risico van verwondingen bij het landen van zeebaarzen nagenoeg teruggebracht tot nul.  Voor mij is het een bijna onmisbaar stukje van mijn zeebaarsuitrusting geworden. Ik ga in ieder geval niet zonder op pad.

Grotere pluggen

Het overgrote deel van de pluggen waar ik mee vis, zijn pluggen tot zo'n 12 a 13 cm. Grotere pluggen zijn echter zeer populair, met name in Engeland en Zuid-Europa. Onlangs heb ik ook wat grotere pluggen aangeschaft, die naar ik hoop, met name in het naseizoen effectief zijn.

Op de foto van links naar rechts; de grootste van het stel, Ima x Duo Nabarone 150F (150mm, 23gr, duikdiepte 50-150 cm), in het midden een Daiwa Saltiga Minnow 1141F (141 mm, 20gr, duipdiepte ~60cm) en als laatste de Megabass X-140SW (144 mm, 19,5 gr, duikdiepe 30-60cm).

Deze pluggen zijn lang en slank, en voor mijn doen dus wat groter dan waar ik normaal mee vis, maar alles is reatief. Zo heeft Duo in haar assortiment pluggen tot wel 20cm lang (Duo Tide Minnow Slim 200), dus ja, wat heet groot.

Om een of andere reden ben ik met name erg gecharmeerd van de X-140, wellicht omdat ik met zijn kleinere broertje (X-120) ieder jaar wel een paar mooie baarzen weet te vangen, maar verder is dat eigenlijk nergens op gebaseerd. Ik ga deze pluggen in ieder geval regelmatig eens inzetten.

Pluggen in het donker

Het merendeel van mijn zeebaarssessies spelen zich af in de vroege ochtend of avond. In de ochtend meestal beginnend in de ochtendschemer, en in de avondsessies stop ik als de avondschemer langzaam over gaat in de nacht. De reden is simpel, als je de hele week moet werken, en ook nog eens veel uren maakt, dan wil je ’s nachts het liefst maar in je bed liggen. De nacht kan echter heel effectief zijn, met kans op grote baarzen die dicht onder de kant komen onder de dekking van de nacht. Heel veel zeebaarsvissers kiezen daarom de donkere uurtjes/nacht voor hun zeebaars visserij. In de nacht zijn bij velen softbaits favoriet, en wordt dus meestal gevist met shads en twisters. Een aantal jaren geleden heb ik dit ook wel gedaan, wat op bepaalde stekken zeker succesvol was. Zo ken ik stekken waar overdag, vroege ochtend en late avond geen baars te vangen valt, maar zodra het echt donker wordt, de baarzen naar de kant komen.

In de vakantietijd, dan ga ik toch eens een enkele maal in het donker. Meestal als het tij net niet goed uitkomt voor een vroege ochtend of avondsessie. En eerlijk is eerlijk, een mooie zwoele zomernacht, met een heldere sterren hemel heeft ook zijn charmes. En, voor degenen die pluggen prefereren boven softbaits;  ook ’s nachts werken pluggen, zowel duikend als aan de oppervlakte.  

In principe kunnen alle type duikende pluggen ook in het donker worden gebruikt, maar zelf gebruik ik in het donker meestal suspended en floating varianten. Pluggen zoals Illex Jason SP, LC Flashminnow SP, en de Megabass Vision OneTen (zowel de suspended als slow floating variant) zijn prima geschikt. Het toverwoord voor de pluggen visserij in de nacht is ‘langzaam’. Je plug langzaam binnenvissen is de manier om aanbeten te krijgen. Het voordeel van suspended pluggen is dat je ook even een kort moment kunt pauzeren, terwijl de plug op dezelfde waterhoogte wat na blijft trillen, en niet zoals bij floating of sinking lures naar boven schiet of naar onderen zakt. Ik heb diverse malen meegemaakt dat een aanval volgde direct na een korte pauze, dus zodra de plug na een korte pauze weer op gang kwam. Maar nogmaals, het toverwoord om ’s nachts met pluggen te vissen is ‘langzaam’.

De licht condities in de nacht kunnen behoorlijk verschillen, een heldere nacht met volle maan –waarbij het lijkt of het niet echt donker is-  of een bewolkte hemel en geen maan –dus aarde donker-. Hoe donkerder de nacht, hoe feller de kleuren die ik gebruik en hoe langzamer ik de retrieve uitvoer; pink, chatreuse, orange, met name oranje is mijn inziens een goede kleur voor in het donker.  

Voor wat betreft de oppervlaktepluggen in de nacht geldt, althans zoals ik de afgelopen jaren heb ervaren, hetzelfde voor wat betreft de retrieve snelheid; langzaam, en zo nu en dan het “stop-and-go” principe uitproberen. Ik heb weinig verschil kunnen ontdekken in kleur effectiviteit, eigenlijk werkten dezelfde kleuren die ook overdag scoorden. En hetzelfde geldt voor de diverse pluggen, LC Sammy, Ima Skimmer en veel meer, werken ook in de nacht.

Zo heb ik eens op een mooie Juli nacht samen met Charles, zo rond de klok van 2 uur ’s nachts prachtige visserij mogen beleven. Het was een windstille heldere nacht en halfvolle maan, dus niet echt pikkedonker. We visten op een ondiepe stek, met niet meer dan een dikke meter water, met diverse oppervlaktepluggen. Op een gegeven moment leverde vrijwel iedere worp wel een aantal kolken op, wat duidelijk hoorbaar was wat verder weg van de kant, en wat we konden waarnemen tot zo’n metertje of 20 van de dijk af. Wel kolken, maar geen aanbeten.... Dat veranderde echter toen we de walk-the-dog actie enorm vertraagden en  "stop-and-go” toepasten. De aanbeten volgden typisch iedere keer na de korte “stop”. Echt prachtige visserij in een mooie nacht, en ja, als je toch vakantie hebt kun je gewoon ’s morgens in je bed gaan liggen.  

Een zomernacht kan heel mooi zijn, maar het is tevens wat risicovoller. Er is een grotere kans op uitglijden of struikelen, en helaas ook wel eens het terrein voor allerlei gespuis wat zich overdag niet laat zien. Het is daarom niet onverstandig om ’s nachts met tweeën in plaats van alleen te gaan.