Pluggen in het donker

Het merendeel van mijn zeebaarssessies spelen zich af in de vroege ochtend of avond. In de ochtend meestal beginnend in de ochtendschemer, en in de avondsessies stop ik als de avondschemer langzaam over gaat in de nacht. De reden is simpel, als je de hele week moet werken, en ook nog eens veel uren maakt, dan wil je ’s nachts het liefst maar in je bed liggen. De nacht kan echter heel effectief zijn, met kans op grote baarzen die dicht onder de kant komen onder de dekking van de nacht. Heel veel zeebaarsvissers kiezen daarom de donkere uurtjes/nacht voor hun zeebaars visserij. In de nacht zijn bij velen softbaits favoriet, en wordt dus meestal gevist met shads en twisters. Een aantal jaren geleden heb ik dit ook wel gedaan, wat op bepaalde stekken zeker succesvol was. Zo ken ik stekken waar overdag, vroege ochtend en late avond geen baars te vangen valt, maar zodra het echt donker wordt, de baarzen naar de kant komen.

In de vakantietijd, dan ga ik toch eens een enkele maal in het donker. Meestal als het tij net niet goed uitkomt voor een vroege ochtend of avondsessie. En eerlijk is eerlijk, een mooie zwoele zomernacht, met een heldere sterren hemel heeft ook zijn charmes. En, voor degenen die pluggen prefereren boven softbaits;  ook ’s nachts werken pluggen, zowel duikend als aan de oppervlakte.  

In principe kunnen alle type duikende pluggen ook in het donker worden gebruikt, maar zelf gebruik ik in het donker meestal suspended en floating varianten. Pluggen zoals Illex Jason SP, LC Flashminnow SP, en de Megabass Vision OneTen (zowel de suspended als slow floating variant) zijn prima geschikt. Het toverwoord voor de pluggen visserij in de nacht is ‘langzaam’. Je plug langzaam binnenvissen is de manier om aanbeten te krijgen. Het voordeel van suspended pluggen is dat je ook even een kort moment kunt pauzeren, terwijl de plug op dezelfde waterhoogte wat na blijft trillen, en niet zoals bij floating of sinking lures naar boven schiet of naar onderen zakt. Ik heb diverse malen meegemaakt dat een aanval volgde direct na een korte pauze, dus zodra de plug na een korte pauze weer op gang kwam. Maar nogmaals, het toverwoord om ’s nachts met pluggen te vissen is ‘langzaam’.

De licht condities in de nacht kunnen behoorlijk verschillen, een heldere nacht met volle maan –waarbij het lijkt of het niet echt donker is-  of een bewolkte hemel en geen maan –dus aarde donker-. Hoe donkerder de nacht, hoe feller de kleuren die ik gebruik en hoe langzamer ik de retrieve uitvoer; pink, chatreuse, orange, met name oranje is mijn inziens een goede kleur voor in het donker.  

Voor wat betreft de oppervlaktepluggen in de nacht geldt, althans zoals ik de afgelopen jaren heb ervaren, hetzelfde voor wat betreft de retrieve snelheid; langzaam, en zo nu en dan het “stop-and-go” principe uitproberen. Ik heb weinig verschil kunnen ontdekken in kleur effectiviteit, eigenlijk werkten dezelfde kleuren die ook overdag scoorden. En hetzelfde geldt voor de diverse pluggen, LC Sammy, Ima Skimmer en veel meer, werken ook in de nacht.

Zo heb ik eens op een mooie Juli nacht samen met Charles, zo rond de klok van 2 uur ’s nachts prachtige visserij mogen beleven. Het was een windstille heldere nacht en halfvolle maan, dus niet echt pikkedonker. We visten op een ondiepe stek, met niet meer dan een dikke meter water, met diverse oppervlaktepluggen. Op een gegeven moment leverde vrijwel iedere worp wel een aantal kolken op, wat duidelijk hoorbaar was wat verder weg van de kant, en wat we konden waarnemen tot zo’n metertje of 20 van de dijk af. Wel kolken, maar geen aanbeten.... Dat veranderde echter toen we de walk-the-dog actie enorm vertraagden en  "stop-and-go” toepasten. De aanbeten volgden typisch iedere keer na de korte “stop”. Echt prachtige visserij in een mooie nacht, en ja, als je toch vakantie hebt kun je gewoon ’s morgens in je bed gaan liggen.  

Een zomernacht kan heel mooi zijn, maar het is tevens wat risicovoller. Er is een grotere kans op uitglijden of struikelen, en helaas ook wel eens het terrein voor allerlei gespuis wat zich overdag niet laat zien. Het is daarom niet onverstandig om ’s nachts met tweeën in plaats van alleen te gaan.

“Trugkieke” 4: seizoenen 2010 en 2011

De laatste “trugkieke” uit de serie van vier, waarin 8 zeebaars seizoenen kort de revue zijn gepasseerd. Ook hier weer een selectie van foto’s waarin een aantal mooie momenten zijn vastgelegd.

Het jaar 2010 was voor mij een minder jaar, hoewel het voorjaar super begon met onder meer een mooie baars van 70cm op een Ima Skimmer,  was de zomer matig, eigenlijk gewoon slecht. Zelfs een paar uitstapjes naar de Westerschelde gemaakt, wat wel een paar baarzen opleverde maar dat was ook niet echt om over naar huis te schrijven. Het naseizoen was beter, maar helaas niet zoveel visuren kunnen maken vanwege een late vakantie en een aantal familie events. Maar goed, er zijn ergere dingen op de wereld.

In 2010 heb ik mijn zeebaars materiaal uitgebreid met een 2-tal nieuwe spinhengels en een spinmolen. Een Tenryu Rod Bar 270 voor het pluggenwerk in wat ruwere omstandigheden, en een Lucky Craft ESG2 871HFX (2,3-23 gram) voor het lichte spinwerk. De molen in kwestie is een Daiwa Certate 3000, het nieuwe 2010 model. Voor mij zijn zowel de hengels als de molen een schot in de roos, werkelijk prachtig materiaal waar ik met plezier mee vis. Hoewel een minder jaar, is het niet zo dat er helemaal geen baarzen zijn gevangen, zowel met duikende pluggen als aan de oppervlakte zijn er toch weer mooie baarzen geland. Mijn best scorende duikende pluggen in 2010, de OSP Rudra en LC Flashminnow, en aan de oppervlakte de Ima Skimmer en de Xorus Frosty.

Dan het vorige seizoen, na regen komt zonneschijn was hier zeker van toepassing, en na het magere 2010 was 2011 een stuk beter. Vanaf begin mei tot midden oktober met grote regelmaat mijn baarzen kunnen vangen. Uiteraard heb ook ik mijn ‘blank’ sessies, maar gelukkig geen lange perioden met geen of slechts enkele baarzen.

Ik heb in 2011 veel gevist met mijn nieuwste aanwinst, een superlichte spinhengel van 2.40m, slechst 112 gram zwaar en met een cw van 6-21 gram: Yamaga Blanks Balllistick 81/12. Door de jaren heen ontstaat er langzaam maar zeker, in ieder geval bij mij, ook een ‘materiaal passie’, een interesse in de enorme keuze in specifieke hengels en molens voor de spinvisserij op zeebaars. Al dat materiaal heb je natuurlijk niet echt nodig om te kunnen genieten van de zeebaarsvisserij, maar voor mij, en vele anderen, zit ook dit aspect in het hart van de hobby. Enfin, de Ballistick 81/12 is een geweldig stukje gereedschap voor het superlichte werk, fantastische blank, waarmee heel precies geworpen kan worden. Met uitzondering van het vroege voorjaar en late najaar, is het grootste gedeelte van het seizoen met oppervlaktepluggen gevist. Mijn duikende toppers dit jaar waren de Ima Keep 125F, de X-120 en Zonk 120, beiden van Megabass. Oppervlakte pluggen die het voor mij deden in 2011 waren wederom de Ima Skimmer, Xorus Frosty en een ‘ouwe getrouwe’, de LC Gunfish 95.

Met de manier van binnenvissen van de Gunfish was iets opmerkelijks aan de hand; tijdens een sessie eind Augustus, stond ik al een uur te gooien zonder maar ook een enkel teken van leven. Een paar keer van plug gewisseld, maar dat maakte niet veel uit. Ik besloot een Gunfish in te zetten, en ook dit leek in eerste instantie weinig verschil te maken, tot ik de Gunfish wat sneller binnen viste met zeer korte felle hengel tikjes. Direct een paar kolken achter de plug. En even later was het bingo en konden kort achter elkaar 4 baarzen geland worden. Het opmerkelijke was dat alleen deze manier van binnen vissen aanbeten opleverden. Ik viste die dag met mijn Yamaga Blanks Ballistick, waarmee de zeer snelle korte tikjes perfect uitgevoerd konden worden. Een aantal sessies heeft zich dit herhaald, waarbij alleen het relatief wat sneller binnenvissen van de Gunfish, met zeer korte felle tikjes, baarzen opleverden.  Zeebaarzen blijven wispelturig.

Al met al kijk ik met een goed gevoel terug op 2011. Zoals gezegd, het hele seizoen door zeebaarzen gevangen, en het naseizoen was ronduit goed te noemen. En nu maar weer afwachten wat 2012 ons zal brengen.