Op de Skimmer

Na eerder deze week een avondje met oppervlaktepluggen in de weer te zijn geweest, wat resulteerde in een aantal kolken en wat missers, besloten om vanavond met de oppervlaktepluggen op herhaling te gaan. Na het werk snel naar huis, snel gegeten en naar de Oosterschelde gereden. Het werd een mooie avond, met 6 gevangen baarzen en een 4-tal missers, en allemaal op de Ima Skimmer. De gevangen baarzen waren tussen de 40 en 45 cm, op een uitzondering na, een uitzondering die er zijn mocht.

Geen kolken en schijnaanvallen van deze zeebaars, maar in een keer boem vol op de plug. Onmiddellijk voel je dat het een krachtpatser van jewelste is; je voelt de power van een grove baars, en zeker met het materiaal waar ik vanavond mee viste. Na een mooie dril waarbij de baars zich zo maar niet gewonnen gaf, werd ze uiteindelijk toch geland. Een pracht exemplaar van 75 cm, voorzichtig gelift met mijn BogaGrip die 11 lbs, oftewel krap 5 kg, aangaf. Nou is mijn BogaGrip verre van een geijkte weegschaal, maar een redelijk goede gewichtsindicatie geeft die zeker. Deze mooie dame was verbluffend snel hersteld van haar avontuur en zwom vrij vlot weer weg toen ik haar in het water hield bij het terugzetten. Het gebuikte materiaal vanavond: Yamaga Blanks Ballistick 81/12 (cw 6-21 gram) icm Shimano Vanquish C3000. 

Safety first

Het veilig landen van met de plug gevangen zeebaarzen kan een hachelijke zaak zijn als niet goed wordt uitgekeken voor onverhoedse bewegingen van de zeebaars. Scherpe stekels en kieuwdeksels, en de aanwezigheid van 2 of 3 vlijmscherpe dreggen vragen een behoedzame benadering. En als je dan ook nog eens op een glibberige ondergrond staat te balanceren op een rij stenen, nou dan is het soms een ware circus act. Sommige zeebaarsvissers echter zijn hier ware meesters in en weten gewoon met de hand zeebaarzen aan de kant te krijgen en te onthaken zonder dat er iets vervelends gebeurd. Ik reken mezelf in ieder geval niet tot die categorie. Ik heb aan de waterkant inmiddels regelmatig mensen gezien met hun vingers onder het bloed, en ook die de met een dreg in hun hand of vingers naar huis konden voor een bezoek aan de dokter. En dat is niet de bedoeling natuurlijk. Tot 2 jaar geleden landde ik mijn baarzen ook met de hand, maar toen het bij mij een paar keer bijna mis ging ben ik daar toch mee gestopt. Met name bij kleinere baarzen, die je vlot aan de kant hebt en vaak bij lange na niet zijn uitgedrild, vond ik het link.

Omdat mijn vingers me lief zijn heb ik 2 jaar geleden een BogaGrip aangeschaft, wat mij betreft een ware zegen, veilig voor zowel visser als zeebaars. En dat laatste is ook belangrijk als je de gevangen baars zo ongeschonden mogelijk terug wilt zetten. De BogaGrip is er in een 3-tal modellen, ik heb de kleinste van de drie (model 315). Dit model is licht en handzaam, tijdens het vissen hangt de BogaGrip gewoon aan een lus van mijn broek zodat ik die eenvoudig kan pakken als ik een baars ga landen. 

De BogaGrip is volledig zoutwater bestendig, is simpel met een hand te bedienen en werkt perfect. De kwaliteit van dit stukje Amerikaans gereedschap straalt er van af, en na 2 seizoenen intensief gebruik ziet mijn boga er nog als nieuw uit.  Daarnaast is een weegschaal geïntegreerd die redelijk accuraat is en die bij model 315 het gewicht van de vis aangeeft in eenheden van ¼ lbs, tot maximaal 15 lbs, oftewel 6,8 kg. De BogaGrip werkt perfect, en moeiteloos kunnen zowel kleine als grote baarzen hier mee worden geland en ongeschonden worden teruggezet. Sinds ik deze visgrip gebruik is het risico van verwondingen bij het landen van zeebaarzen nagenoeg teruggebracht tot nul.  Voor mij is het een bijna onmisbaar stukje van mijn zeebaarsuitrusting geworden. Ik ga in ieder geval niet zonder op pad.