Wisselvallig, maar met wel één mooie sessie

Afgelopen weken diverse malen aan de Oosterschelde dijken gestaan, de vangsten waren zonder meer wisselvallig. Een paar keer wat scholenbaarzen, een keertje helemaal niets... niet echt iets om over naar huis te schrijven. Gelukkig was er vorige week een mooie uitzondering.

De bedoeling was om een 1,5 uur te vissen, dus op pad met slechts een handvol pluggen in mijn tas. Ik had er eerlijk gezegd gezien de eerdere sessies van de laatste weken niet al te veel vertrouwen in, maar dat zou snel anders worden. Na een drietal worpen actie achter de plug; een fikse kolk en direct daarna de aanbeet, maar helaas gelijk weer los. Een minuut of 5 later "boem" een baars stort zich in een keer op de plug en even later kon een 50cm exemplaar op de foto. Gedurende iets meer dan een uur, iedere pak hem beet 5 tot 7 minuten waren er aanbeten te noteren. Het was genieten met een grote "G", de mindere sessies van de dagen ervoor zijn in een keer vergeten,

Vrijwel alle baarzen maten tussen de 45 en 52cm, geen monster baarzen, maar, zeker voor de Oosterschelde, mooie sterke vissen. De baarzen gevangen aan de oppervlakte, er waren ook nogal wat missers, maar dat mag de pret niet drukken. En, ze worden merkbaar sterker, dat scheelt al een pak met een maand geleden.

      

Zo zie je maar weer, na een paar mindere sessies zijn ze er opeens weer. Juiste stek, juiste tijd en tij met de juiste weer condities; je moet er dan maar net zijn, waarbij ze het ook nog eens moeten willen doen op de stickbaits. En het kan zo maar zijn dat op een andere dag met identieke omstandigheden je geen aanbeet krijgt. Tja, zeebaars vissen, het blijft leuk!

September is begonnen

De September maand is begonnen, ik zal even een slag om de arm houden, want de afgelopen jaren was deze maand niet altijd goed, maar de maand September is normaliter dè zeebaars maand bij uitstek. De baarzen zijn nu enorm sterk, en willen zich nog maximaal volvreten voordat ze over een aantal weken langzaam maar zeker uit de Oosterschelde weg trekken. 

Wanneer dat precies is, is koffiedik kijken, in het verleden heb ik er tot half november baarzen gevangen, maar de afgelopen jaren lijken ze toch wat eerder weg te trekken. Ze zitten dan nog wel een tijdje aan de kust, maar nog maar slechts een enkeling in de Oosterschelde. 

De September maand is voor mij in ieder geval mooi gestart, zaterdagochtend in de ochtendschemering bij mijn stekje aangekomen, en na een half uurtje een mooie aanbeet, met direct een kromme hengel. Een hele mooie dril, een sterke baars die keer op keer een enorme run nam. Even later lag een pracht exemplaar van 71 cm op de kant te pronken voor de foto. Zo, dat was even een lekker begin. In het uurtje erna werd regelmatig de plug aangevallen, er waren ook de nodige missers, maar diverse baarzen konden worden geland. In totaal 7 baarzen gevangen, een paar veertigers, maar ook een paar mooie vijftigers, waarvan er een net de 60 cm niet haalde. Allemaal mooie vissen, die gevangen zijn met de Patchinko 100.

Zo tegen de klok van 8 uur begon de wind fiks aan te trekken, de golfslag werd behoorlijk fors en met de Zuidwester recht op kop werd ingooien steeds lastiger, Maar goed, mijn ochtend kon op zich al niet meer stuk. Laten we hopen op een mooie September maand.

Grillig!

De zeebaars visserij in de Oosterschelde is op dit moment bijzonder grillig. De ene keer een handvol vissen, en de andere keer een dikke 0. Het lijkt er op of de baarzen in kleine schooltjes op diverse plaatsen foerageren, zonder dat er een voorspelbaar patroon in te ontdekken valt. De enige remedie is blijven gaan, een portie geluk, en hopen dat naarmate het seizoen vordert er wat vaker en wat grotere baarzen op de diverse kantstekken te vinden zijn.  

Afgelopen weekend was een van de drie sessies succesvol, en konden een 5-tal baarzen worden geland, de grootsten tussen de 45 en 50cm. Geen 'beren', maar dergelijke baarzen op licht materiaal leveren toch leuke visserij op. 

"King" Patchinko 100

Een geweldige zeebaars sessie eerder deze week zit nog steeds in mijn hoofd. De planning was om dit weekend weer te gaan, maar dat is er helaas niet van gekomen. De weersomstandigheden tijdens deze sessie waren niet geweldig, maar ondanks dat zou het een waar oppervlakte feest worden. 

Vanaf de eerste worp kolken achter de plug en een aanbeet die verzilverd kon worden. Zoals voorgaande keren waren er weer tal van scholen baarzen die de plug belaagden, maar deze keer liepen er toch een aantal 50+ baarzen tussen door. En de baarzen worden sterk, de vijftigers lieten mijn hengel in een mooie kromming staan en de molenslip van mijn Certate 2500 regelmatig zijn best doen. Gedurende een dik half uur was het om de 2 à 3 worpen raak, hierna nam het aantal aanbeten af, en toen het weer een half uur verder was, was het gedaan. Nog een tijd door staan vissen maar geen aanbeten meer gehad. 

In deze sessie is gevist met de Patchinko 100, deze keer niet met mijn favoriete kleur (Cabot), maar gekozen voor een iets meer opvallend gekleurd exemplaar. De Patchinko 100 is en blijft toch een geweldig plugje, een waar genot om mee te vissen. Er zijn vele goede pluggen die meedingen naar het predicaat "koning der pluggen", maar de Patchinko 100 hoort wat mij betreft absoluut in dit rijtje thuis. 

Al met al kon ik een aantal gevangen baarzen en baarsjes noteren die dik in de dubbele cijfers gaan. Niet dat dit het belangrijkste is, met slechts een enkele baars kan een sessie al geslaagd zijn, maar dit was toch echt wel genieten met een grote G. 

Veel scholenbaarzen

Zaterdagochtend met Charles op pad geweest. In alle vroegte weggereden en met het keren van het tij vlogen de pluggen het water in. Al snel een paar kolken achter de plug, zowel bij Charles als bij mij, maar nog geen aanbeten. Maar dat zou snel veranderen, We stonden nog geen kwartier te vissen en bij allebei stond de teller al op 3. 

Keer op keer werden de pluggen aangevallen, het blijft machtig om te zien. Vissen tot zo'n 45 cm, maar het merendeel scholenbaarzen. Een uitschieter van 52cm, die de Illex Water Mocassin van Charles niet niet kon weerstaan.

Al met al was het een mooie sessie, met een mooi aantal gevangen baarzen en baarsjes, die overigens allemaal weer rondzwemmen. En dan ook nog heerlijk weer, wat wil je nog meer. Zo mogen er deze zomer nog wel een aantal sessies volgen.

"Trugkieke" 8: zeebaars seizoen 2014

De zachte winter van 2013/14, en het mooie vroege voorjaar wat er op volgde, leek voor een super vroege start te zorgen van het afgelopen zeebaars seizoen. In April bereikte de zeewater temperatuur de 12 graden en in het weekend van 26 April stond ik voor de eerste keer aan de kustlijn. Helaas een vruchteloze poging, en toen er daarna zo begin Mei nog een aantal blanks op volgden, heb ik besloten om nog even een paar weken te wachten. Een soort ‘valse start’ van het seizoen dus. Maar goed, ik maak sowieso “mijn uren” liever op rustige stekken, wat dieper gelegen in het Oosterschelde gebied, dus maar even geduld tot waarschijnlijk begin Juni vooraleer de zeebaarzen daar actief zouden kunnen zijn. Deze inschatting bleek in iedere geval redelijk correct; eind Mei weer een poging gewaagd en direct mijn eerste baarsjes gevangen. De maand Juni werd een boven verwachting leuke maand, en daarmee de aftrap van een redelijk seizoen, verre van mijn beste seizoen ooit, maar zeker ook niet mijn slechtste.

De eerste maanden van het seizoen: Dog-X-mania!

Na mijn ‘valse start’ van het seizoen volgden aan aantal mooie Juni/Juli sessies, en wat aantal vissen betreft was de visserij gewoonweg goed. Geen supergrote exemplaren, maar vele baarzen van half in de 40 tot half in de 50cm. En omdat vrijwel all baarzen aan de oppervlakte werden gevangen, leverde dat prachtige visserij op, met soms ronduit spectaculaire aanvallen op de oppervlakte pluggen.  Er zaten ook nogal wat scholenbaarzen tussen, kleinere exemplaren van onder de 40cm, maar het geweld waarmee met name deze baarzen de oppervlakte plug aanvallen is ronduit schitterend om te zien.

Zoals altijd weer met tal van pluggen gevist, maar er was een oppervlakte plugje die er  in deze periode bovenuit stak, en dat was de Megabass Dog-X in de sliding variant. Overduidelijk leverde dit plugje veel meer aanbeten op dan andere pluggen en zorgde voor een ware “Dog-X-mania”. Het was onvoorstelbaar hoe de baarzen op dit plugje reageerden, waarbij vrijwel iedere worp wel actie achter de plug opleverde. Regelmatig verwisselde ik de Dog-X  voor een andere plug, en typisch werd het dan stiller, en zodra ik de Dog-X weer aan de speld deed, volgden de aanbeten weer. Het deed me een beetje denken aan seizoen 2008, toen in het naseizoen hetzelfde gebeurde met de Bonnie 95. Al was dat destijds in de overtreffende trap vergeleken met dit seizoen. Niet alles werd verzilverd uiteraard, missers horen nu eenmaal een beetje bij de oppervlakte visserij, maar dat mag de pret niet drukken.

Opvallend in deze periode van het seizoen was dat de vroege ochtendsessies veel beter waren dan de avond visserij. Zo net na zonsopkomst, in vaak hele rustige omstandigheden, bleek de visserij op haar  best. En dit bleek te gelden voor diverse stekken; in de vroege ochtend leuke visserij en in de avonden slechts een enkele aanbeet of simpelweg helemaal niets.

De tweede seizoenshelft

Na de zomervakantie waarin een paar weken niet is gevist,  eind Juli weer naar de waterkant. Vol goede hoop uiteraard gezien de mooie weken voor de vakantie, maar de visserij gaf toch een wat ander beeld. Het werd allemaal wat wisselvalliger, en blanks en succesvollere sessies wisselden elkaar af. Tevens werd het aantal veertigers minder, maar daar tegenover werden diverse mooie 50+ en 60+ baarzen geland, die zowel tijdens avond als vroege ochtend sessies zijn gevangen.

Ook was het plotseling over met de verbluffende aantrekkingskracht van de Dog-X; hoewel nog diverse keren ingezet, in de rest van het seizoen heb ik er nauwelijks meer een baars mee gevangen. Zeebaars visserij ten voeten uit zou ik zeggen; een kunstaasje wat vandaag top is kan morgen alweer flop zijn. Maar niet getreurd, er zijn vele andere alternatieven, en met name op de Xorus Patchinko 100 en de Ima Skimmer gingen de baarzen bij tijd en wijle helemaal los. De beste van deze twee was dit seizoen de Patchinko 100, die, zoals al een paar seizoenen op rij, wederom haar vangkracht bewees.

Naarmate het seizoen vorderde, vooral bij winderige condities, met wat grotere regelmaat ook ondiep duikende pluggen gebruikt. Hoewel het visuele spektakel van de oppervlakte visserij ontbreekt, maakt de immer snoeiharde onverwachte aanbeet op een snel binnen gedraaide duikende plug veel goed. Een beuk van jewelste op je spinhengel en direct een gierende molenslip; het blijft kicken. De duikende pluggen leverden een aantal mooie baarzen op, die vrijwel zonder uitzondering zijn gevangen met de Duo Tide MInnow 125SLD en Megabass Vision 110.

Helaas beperkte een druk reisschema voor mijn werk mijn September zeebaars visserij tot slechts enkele weekend sessies, maar toch een paar leuke najaarsbaarzen kunnen vangen. Tot en met medio Oktober heb ik de baarzen kunnen vinden, maar van de ene op de andere dag was het afgelopen. Mijn stekken leverden, behoudens een paar kleinere exemplaren, geen baarzen meer op. Er was beslist nog wel zeebaars te vangen, met name aan de kustlijn of in het Europoort gebied, maar ik vond het welletjes, eind Oktober was mijn seizoen klaar; tijd voor andere bezigheden.

Een goed seizoen?

Tja, wat maakt een seizoen goed? Dit is en blijft grotendeels een persoonlijke beleving; voor mensen die net gestart zijn met deze hobby maakt een handvol zeebaarzen het seizoen wellicht al goed, terwijl voor mensen die al vele jaren op zeebaars vissen –en andere tijden hebben meegemaakt- het tegenovergestelde het geval zal zijn. Voor mij persoonlijk is een goed seizoen in ieder geval veel meer dan louter het tellen van gevangen baarzen. Zo heb ik begin Oktober op een avond een paar uurtjes staan gooien met oppervlakte pluggen; diverse kolken en schijnaanvallen op de plug, zoals altijd weer geweldig mooi om te zien. Maar, de baarzen waren super voorzichtig, en wat ik ook probeerde, geen enkele baars weten te verleiden tot een aanbeet. En toch was dit absoluut een mooie avond die ik niet snel zal vergeten, een avond die je tot nadenken stemt wat je anders had kunnen doen om toch die aanbeet te krijgen. Ik bedoel maar, er is meer dan tellen hoeveel baarzen je hebt gevangen en vervolgens concluderen of het seizoen goed was of niet.

Ik ben dit jaar, op een enkele strandsessie na, de Oosterschelde niet uit geweest, en mijn seizoen was zeker niet slecht. Ik realiseer me overigens terdege dat over de gehele breedte van de Oosterschelde zeebaars visserij het niet al te best was. Meer dan ooit kreeg ik via mail en gesprekken aan de waterkant, signalen dat er alom werd geklaagd over matige tot zeer matige Oosterschelde zeebaars visserij. Ik wist gelukkig met regelmaat mijn baarzen wel te vangen, maar goed, ik loop inmiddels al meer dan 10 jaar rond aan de Oosterschelde dijken, deze ervaring, in combinatie met een fikse portie geluk, zal er wel debet aan zijn.

Al  met al het ik weer heel wat uurtjes gewapend met lichte spinhengel en schoudertasje gevuld met een handvol pluggen aan de waterkant gestaan. En met volle teugen genoten van het afgelopen seizoen.

Oosterschelde onder druk?

Een Nationaal Park, en een schitterend natuurgebied, maar de Oosterschelde staat wat mij betreft zwaar onder druk; diverse berichten berichten doken op dat de bruinvissen in de Oosterschelde verhongeren vanwege de afname van de hoeveelheid kleinere vis, waar deze kleine walvissen soort op jaagt en afhankelijk van is. Waar zijn ze gebleven, die grote scholen aasvis van een aantal jaren geleden? Ik heb ze in ieder geval niet gezien; de laatste keer dat ik een groep zeebaarzen heb zien jagen midden in een grote school aasvissen is alweer diverse jaren geleden. Het Oosterschelde water lijkt almaar helderder te worden, dit vanwege een sterke vermindering van fosfaten en stikstof verbindingen die minder en minder in de natuur terecht komen. Het gevolg is een verminderde groei van algen en plankton, en dat resulteert weer in voedselarmoede voor onder meer vislarven. En minder vislarven betekent simpelweg minder jonge vis. Daar bovenop is de Oosterschelde een zeearm met nauwelijks zoetwater instroom, en daarmee dus ook geen instroom van organismen die typisch aan het begin van de voedselketen staan in Estuaria. 

Dit proces van ‘verarming’ van het leven in de Oosterschelde speelt al een aantal jaren. Wat dit allemaal betekent voor de zeebaars weet ik niet, maar voor mij zijn dit tekenen aan de wand.  Passen de zeebaarzen zich simpelweg aan en richten ze zich in de Oosterschelde structureel op ander voedsel zoals krabben en garnalen? Of gaan de zeebaarzen op den duur wellicht meer en meer de Oosterschelde mijden? En in plaats hiervan op andere plaatsen foerageren die niet worden geplaagd door deze problemen, zoals bijvoorbeeld het Europoort gebied? De tijd zal het leren, maar wat zich afspeelt in de Oosterschelde in combinatie met het enorme probleem van overbevissing lijkt niet erg op een scenario dat kan zorgen voor de terugkeer van een rijk Oosterschelde zeebaars bestand.

Richting zeebaars seizoen 2015

De tijd gaat snel, en hoewel het nu nog slechts begin Januari is, kijken we al weer uit naar het volgende seizoen.  Een voorspelling durf ik nauwelijks te maken, maar de kans dat het veel beter wordt dan dit seizoen lijkt erg klein. Maar, voor een seizoen zoals dit afgelopen seizoen zou ik toch direct tekenen. Met regelmaat een of meerdere baarzen vangen, grotendeels aan de oppervlakte, in een prachtig natuurgebied; zoals gezegd, ik teken er voor.

Nog een paar wintermaanden en dan begint het voorjaar al weer. En voor je het weet is het Mei, en dan kunnen we weer.  Laten we hopen dat iedere sportvisser zijn baarsje weet te vangen!

Nazomerse baarzen

Na de "herfstmaand" Augustus hebben we afgelopen week mogen genieten van mooi nazomer weer, en volgens de verwachtingen blijft dat zo nog wel even. Helaas niet veel aan vissen toegekomen, maar zaterdag weer naar de waterkant. Het zou een spectaculair begin worden van deze zeebaars sessie. Iets voor zeven in de ochtend vloog mijn plug in het water, in een ambiance van een grijze lucht en het daglicht dat langzaam terrein begon te winnen van de nacht. De Noorden wind was net wat sterker dan ik had ingeschat, maar goed, het weer heb je nu eenmaal niet in de hand. Mijn plekje gezocht en bij mijn eerste worp, de Patchinko 100 was net een paar tellen in zijn zig-zag actie, een enorme klap op de plug, met direct een kromme hengel en een gierende slip. Maar voor ik goed en wel iets kon doen was het weer klaar, los. Hmm, jammer, maar ook missers horen er bij. Een paar worpen later, het leek wel een herhaling, wederom vanuit het niets een aanval op de plug, kromme hengel en meters lijn die van de molen werden getrokken. Wat een geweld, er leek geen einde aan te komen, maar helaas, ook deze baars loste. Balen natuurlijk, dit waren zonder twijfel forse baarzen. 

Direct de worp hierna, boem, weer zo'n aanval op de plug, en hoewel ook nu de molen slip zijn werk moest doen, was deze baars beslist wat minder sterk, Na een mooie dril kon een mooie dikke baars van 61cm worden geland, om na de foto weer retour Oosterschelde te gaan. 

Hierna bleef het een minuut of 10 stil, maar even later toch weer een paar kolken achter de plug en een baars die geland kon worden. Er volgde een mooi half uurtje, met baarzen die allemaal zo tussen de 40 en 50cm maten. Afwisselend gevist met de Patchinko 100 en de Ima Skimmer, de meeste baarzen kwamen op de Patchinko. Een drie kwartier na de eerste worp was het afgelopen en heb ik geen beet meer gehad. Maar goed, met een 12-tal gevangen baarzen was dit toch weer een mooie Oosterschelde zeebaars visserij.

Tussen de buien

Het weer was de afgelopen weken nou niet echt uitnodigend om te gaan vissen. Tenminste, niet op de dagen dat ik tijd had. Er waren wel een paar drogere dagen met wat minder wind, maar iedere keer als ik van plan was om er op uit te trekken, dan was het bar en boos. Nou goed, toch nog een keertje kunnen vissen deze week, voor de zekerheid mijn regenpak aangetrokken, maar hoera, geen druppel regen gehad. De wind was ook wat minder, dus al met al viel dat niet tegen. 

De visserij zelf dan, gevist met een Patchinko 100, en al snel wat kolken en gespetter achter de plug, maar het begon met een 3-tal missers achter elkaar. Even later dan toch raak, en een baars van 50cm kon op de foto. Het bleek gelijk de grootste van de dag te zijn, want de baarzen die volgden waren allemaal van zo'n beetje dezelfde grootte van net geen 40cm. Maar goed, dat mag de pret niet drukken, ook kleinere baarzen die zich op de plug storten bieden een mooi visueel spektakel, en zijn meer dan welkom. Na een half uur was het gedaan en kreeg ik geen beet meer. 

In de verte kwam een bui opzetten en ik besloot maar om terug naar de auto te gaan. En toen ik goed en wel weer op weg naar huis was, kwam de regen weer met bakken uit de lucht. Maar goed, dat deerde me niet meer; toch nog een leuke sessie gehad tussen de buien door.

Zomerse baarzen

Het ziet er naar uit dat we de komende week een wat koeler en natter weertype krijgen, maar afgelopen week was het heerlijk zomerweer. Prima zomer zeebaars weer om er op uit te trekken. Een paar keer aan de Oosterschelde dijken gestaan en weer wat baarzen en baarsjes weten te vangen. Een avond begin deze week met de oppervlaktepluggen in de weer geweest, en na aanvankelijk geen enkele beweging bij de plug te hebben gezien, was het opeens dan toch raak. Op een half uur tijd een 6-tal baarzen gevangen, een heel mooi exemplaar van 66cm en een aantal veertigers. Allemaal op de Patchinko 100.

Een paar dagen later wilde het aan de oppervlakte niet echt lukken, geen enkele kolk of beweging bij de plug waar kunnen nemen. Na een uurtje maar eens met een duikende plug geprobeerd, en met een Duo Tide Minnow staan gooien. In eerste instantie dacht ik 'dit wordt ook niks', maar vervolgens een enorme beuk op de hengel en een gierende molen slip. Helaas van korte duur, want na een half minuutje loste de baars. Een paar worpen later stond ik wederom met een kromme hengel en werden meters lijn van de spoel getrokken. Zonder meer weer een sterke baars, vergelijkbaar met de vorige aanbeet. Even later lag een dikke geblokte baars aan de kant van 62cm. Hierna volgden diverse aanbeten, allemaal baarzen van zo rond de 40-45cm. Heerlijk zomerweer en een aantal baarzen vangen, wat kun je je als zeebaars sportvisser nog meer wensen.