De laatste baarzen van het seizoen

Het is inmiddels begin november, ik was van plan om eind oktober mijn zeebaars seizoen af te sluiten, maar vanwege het missen van een grote baars afgelopen weekend vandaag toch nog maar een keer naar de kustlijn gereden. Vorig weekend slechts een enkele aanbeet, maar wat voor een. Ik stond te gooien met een OSP Rudra en bij de derde worp al beet, wat heet, echt een keiharde klap op mijn hengel en vervolgens een baars die door de slip heen ging zoals ik dat dit seizoen nog niet had meegemaakt. Er leek geen einde aan te komen, de baars ging richting open water en gelukkig niet de andere kant op richting de stenen. Althans, zo leek het, tot in een keer de lijn slap viel; snel draaien tot ik weer contact had met deze zonder twijfel grote zeebaars, die helaas als een pijl richting stenen ging, en met geen mogelijkheid onder controle te krijgen was. Waar ik al voor vreesde gebeurde dan ook; de baars schoot tussen de stenen, die vol zitten met scherpe randen van onder meer oesters en mosselen, en even later pats, lijn door, weg baars en weg plug. Tja, balen natuurlijk, maar hier was helemaal niets tegen te doen. Al met al aanleiding om het vandaag toch nog maar een keertje te gaan proberen. 

Zonder enige verwachting naar de waterkant gereden en een tweetal uurtjes staan gooien. Het weer was in eerste instantie niet al te best, maar gelukkig werd het wel droog. De watertemperatuur is inmiddels zo'n beetje gezakt tot de grens om nog effectief met pluggen te kunnen vissen, en naar mijn overtuiging zijn inmiddels al vele baarzen uit onze kustwateren verdwenen. Maar, na een uurtje dan toch een aanbeet op de Ima Hound Fang, en na een korte dril kon een baars van 54cm op de foto worden vereeuwigd. Hierna volgden nog een tweetal baarsjes op een X-rap zoals op de onderste foto, en dat was het dan, hiermee eindigde mijn zeebaars seizoen van 2012. Hopelijk duurt de winter niet te lang, zodat we zo tegen eind april de draad weer kunnen oppakken.

Van alles wat

De pluggenvisserij in de Oosterschelde is wat taai op dit moment, in ieder geval op mijn stekken. Nogal wat blank sessies, maar eerder deze week kwam er in een keer van alles boven. Een baars van 50cm op een OSP Rudra, en daarnaast fint, geep, en zelfs een zeeforelletje.

Juli is traditioneel niet mijn beste zeebaars maand, maar wellicht worden we aangenaam verrast, we zullen het zien.

O.S.P. Rudra

De Rudra is verre van een nieuwe plug uit de stal van Osprey Spiritual Performer, sterker, deze plug is eerder een oud gediende die alweer heel wat jaren op de markt is. De Rudra is echter voor velen een nog onbekend stukje kunstaas, en moet het in Nederland wat populariteit betreft afleggen tegen  meer gangbare pluggen van onder meer Rapala, Lucky Craft en Megabass. Onbekend maakt onbemind, maar de Rudra is een plug die mijn inziens zeker de moeite waard is. De OSP Rudra kent een drietal basis uitvoeringen; een SP (suspended), F (Floating) en S (sinking) type.  Hiernaast is er ook nog een Rudra Spec2 130SF uitvoering, Silent Floating, een stille plug waarbij de kogels zijn gefixeerd in de body.

De meest gangbare is de 130SP. Ik vis nu een aantal jaren met de Rudra 130SP en heb daar ieder seizoen toch een aantal mooie baarzen mee weten te vangen.  Als je de Rudra 130SP in je handen hebt, dan is het toch wel een forse plug met zijn 20 gram 130mm. En zeker bij winderige condities is een hengel met power geen overbodige luxe om de plug goed weg te zetten. Zelf gebruik is deze plug vaak icm met mijn Tenryu Rod Bar, een werpkanon die het beste tot zijn recht komt met dit soort pluggen.

De Rudra werpt erg goed, en het weight-shift systeem werkt perfect waardoor ook bij fikse wind tegen de plug goed is weg te zetten.  Hiernaast heeft de plug een zeer agressieve actie, je voelt met je hengel tijdens de retrieve de plug fel door het water bewegen. Het is een echte jerkbait, dus heel veel variatie mee te geven door afwisselend jerkend en straight retrieve binnen te vissen. OSP geeft een duikdiepte op tot 6 feet, oftewel zo’n 180cm, maar mijn ervaring is dat de plug net wat ondieper loopt zo rond de 120-150 cm.

Ik heb deze winter ook een Rudra 130SF aangeschaft, de stille floating variant dus, de kogels zijn hier gefixeerd, de plug wordt daardoor stil, wat soms net het verschil kan maken tussen wel of geen aanbeet krijgen. De keerzijde hiervan is dat er dus geen weight-shift systeem in de plug aanwezig is, waardoor deze SF uitvoering wat minder goed/ver zal werpen, maar dat ga ik het komende seizoen eens uitgebreid testen.

“Trugkieke” 4: seizoenen 2010 en 2011

De laatste “trugkieke” uit de serie van vier, waarin 8 zeebaars seizoenen kort de revue zijn gepasseerd. Ook hier weer een selectie van foto’s waarin een aantal mooie momenten zijn vastgelegd.

Het jaar 2010 was voor mij een minder jaar, hoewel het voorjaar super begon met onder meer een mooie baars van 70cm op een Ima Skimmer,  was de zomer matig, eigenlijk gewoon slecht. Zelfs een paar uitstapjes naar de Westerschelde gemaakt, wat wel een paar baarzen opleverde maar dat was ook niet echt om over naar huis te schrijven. Het naseizoen was beter, maar helaas niet zoveel visuren kunnen maken vanwege een late vakantie en een aantal familie events. Maar goed, er zijn ergere dingen op de wereld.

In 2010 heb ik mijn zeebaars materiaal uitgebreid met een 2-tal nieuwe spinhengels en een spinmolen. Een Tenryu Rod Bar 270 voor het pluggenwerk in wat ruwere omstandigheden, en een Lucky Craft ESG2 871HFX (2,3-23 gram) voor het lichte spinwerk. De molen in kwestie is een Daiwa Certate 3000, het nieuwe 2010 model. Voor mij zijn zowel de hengels als de molen een schot in de roos, werkelijk prachtig materiaal waar ik met plezier mee vis. Hoewel een minder jaar, is het niet zo dat er helemaal geen baarzen zijn gevangen, zowel met duikende pluggen als aan de oppervlakte zijn er toch weer mooie baarzen geland. Mijn best scorende duikende pluggen in 2010, de OSP Rudra en LC Flashminnow, en aan de oppervlakte de Ima Skimmer en de Xorus Frosty.

Dan het vorige seizoen, na regen komt zonneschijn was hier zeker van toepassing, en na het magere 2010 was 2011 een stuk beter. Vanaf begin mei tot midden oktober met grote regelmaat mijn baarzen kunnen vangen. Uiteraard heb ook ik mijn ‘blank’ sessies, maar gelukkig geen lange perioden met geen of slechts enkele baarzen.

Ik heb in 2011 veel gevist met mijn nieuwste aanwinst, een superlichte spinhengel van 2.40m, slechst 112 gram zwaar en met een cw van 6-21 gram: Yamaga Blanks Balllistick 81/12. Door de jaren heen ontstaat er langzaam maar zeker, in ieder geval bij mij, ook een ‘materiaal passie’, een interesse in de enorme keuze in specifieke hengels en molens voor de spinvisserij op zeebaars. Al dat materiaal heb je natuurlijk niet echt nodig om te kunnen genieten van de zeebaarsvisserij, maar voor mij, en vele anderen, zit ook dit aspect in het hart van de hobby. Enfin, de Ballistick 81/12 is een geweldig stukje gereedschap voor het superlichte werk, fantastische blank, waarmee heel precies geworpen kan worden. Met uitzondering van het vroege voorjaar en late najaar, is het grootste gedeelte van het seizoen met oppervlaktepluggen gevist. Mijn duikende toppers dit jaar waren de Ima Keep 125F, de X-120 en Zonk 120, beiden van Megabass. Oppervlakte pluggen die het voor mij deden in 2011 waren wederom de Ima Skimmer, Xorus Frosty en een ‘ouwe getrouwe’, de LC Gunfish 95.

Met de manier van binnenvissen van de Gunfish was iets opmerkelijks aan de hand; tijdens een sessie eind Augustus, stond ik al een uur te gooien zonder maar ook een enkel teken van leven. Een paar keer van plug gewisseld, maar dat maakte niet veel uit. Ik besloot een Gunfish in te zetten, en ook dit leek in eerste instantie weinig verschil te maken, tot ik de Gunfish wat sneller binnen viste met zeer korte felle hengel tikjes. Direct een paar kolken achter de plug. En even later was het bingo en konden kort achter elkaar 4 baarzen geland worden. Het opmerkelijke was dat alleen deze manier van binnen vissen aanbeten opleverden. Ik viste die dag met mijn Yamaga Blanks Ballistick, waarmee de zeer snelle korte tikjes perfect uitgevoerd konden worden. Een aantal sessies heeft zich dit herhaald, waarbij alleen het relatief wat sneller binnenvissen van de Gunfish, met zeer korte felle tikjes, baarzen opleverden.  Zeebaarzen blijven wispelturig.

Al met al kijk ik met een goed gevoel terug op 2011. Zoals gezegd, het hele seizoen door zeebaarzen gevangen, en het naseizoen was ronduit goed te noemen. En nu maar weer afwachten wat 2012 ons zal brengen.

“Trugkieke” 3: de jaren 2008-2009

Een terugblik naar een tweetal jaren waarin ik prachtige zeebaarsmomenten heb mogen beleven. Het jaar 2008 begon taai, in Mei en Juni slechts enkele baarzen weten te vangen. Maar goed, ik had een rotsvast vertrouwen dat het nog wel goed zou komen, en  naarmate het jaar vorderde ging het inderdaad steeds beter. En na een slecht voorseizoen en matige zomer, was het naseizoen ronduit geweldig. Een fantastisch naseizoen, met veel baarzen –die overigens vrijwel allemaal zijn teruggezet- , waar van het merendeel gevangen met oppervlaktepluggen. Begin dat jaar een Illex Ashura Estuary aangeschaft, een spinhengel ontwikkeld voor de zeebaarsvisserij, waar ik heel veel plezier aan beleeft heb.

Mijn scorende duikende pluggen waren met name de LC Flashminnow 110, Illex Jason 110 en de Megabass Vision 110, maar zoals gezegd, de meeste baarzen en het ‘vuurwerk’, kwamen van de oppervlakte. Oppervlaktepluggen in alle soorten en maten; met name met de LC Sammy 100 en Gunfish 115 werden mooie baarzen gevangen, maar één plug stak er in het naseizoen 2008 met kop en schouders bovenuit: de Bonnie 95 van Illex in de kleur Tenessee Shad. Het was echt ongelofelijk hoe de baarzen op dit plugje reageerden.

Charles en ik hebben diverse maken geëxperimenteerd; op dezelfde stek, slechts een paar meter van elkaar,  viste de een met de Bonnie en de ander met een diverse andere stickbaits. Het verschil was werkelijk verbluffend; op de Bonnie kwamen keer op keer aanbeten en alle andere kunstaas slechts af en toe een kolk of werd zelfs helemaal genegeerd. Het frappante is, dat alleen in het naseizoen van 2008 de Bonnie 95 er zo bovenuit stak, in latere seizoenen hebben zowel Charles als ik er nauwelijks meer een baars mee kunnen verleiden; ik ben er nog steeds niet uit waar dat nou aan ligt. Dressuur zou kunnen, maar lijkt me in dit geval niet, er wordt immers bij lange na niet zoveel met Bonnie’s gevist dan bijv met Sammy’s. En de Sammy’s bleven wel jaar na jaar scoren (al is het de laatste 2 jaren beduidend minder).

Na het mooie naseizoen van 2008, waren de verwachtingen voor 2009 uiteraard hoog gespannen. Het begon mooi, de watertemperatuur liep snel op en was eind mei al bijna 15 graden. Het resulteerde onder meer in een schitterende voorjaarsbaars van 77cm op een Sammy 100 (hoezo met oppervlaktepluggen geen grote zeebaarzen kunnen vangen !! J).

Het gehele jaar door met grote regelmaat baarzen gevangen, soms slechts een enkele baars, maar toch. Het naseizoen van 2009 was goed, maar niet zo spectaculair als het naseizoen van 2008, maar hier staat tegenover dat het voorseizoen en de zomer wat beter waren. En als ik regelmatig wat mooie baarzen vang, dan is het voor mij een prima jaar. De best vangende duikende pluggen waren dit jaar de Rapala X-Rap, de OSP Rudra en de Megabass Vision 110.

En wat betreft de stickbaits, zoals gezegd, leken de Bonnie’s hun vangkracht verloren te hebben, maar andere pluggen scoorden prima, met name de Chihuahua 90 van Megabait, Megabass Dog-x, Ima Skimmer en de Xorus Frosty bleken de beste vangers. In het naseizoen was met name de Xorus Frosty erg goed. De Frosty is toch wel een fantastisch plugje, naar mijn mening veel en veel geschikter voor het Oosterschelde gebied dan bijvoorbeeld de populaire Patchinko uit dezelfde stal, maar goed, ik zal hier wellicht later nog wel eens een aparte post aan wijden.  

Heel veel gevist met een nieuwe combinatie; Megabass Xör Independence Ir83ML icm Daiwa Exist 3012. Heerlijk licht materiaal wat me uitstekend ligt en waar ik bij lange na nog iet op uitgekeken ben, en waarschijnlijk ook nooit uitgekeken op zal raken.  

Een selectie van foto’s bij deze post uit mijn album met vele foto’s die gemaakt zijn in die jaren, waarbij iedere foto voor mij de beleving van dat moment als het ware weer levend maakt.