“Trugkieke” 4: seizoenen 2010 en 2011

De laatste “trugkieke” uit de serie van vier, waarin 8 zeebaars seizoenen kort de revue zijn gepasseerd. Ook hier weer een selectie van foto’s waarin een aantal mooie momenten zijn vastgelegd.

Het jaar 2010 was voor mij een minder jaar, hoewel het voorjaar super begon met onder meer een mooie baars van 70cm op een Ima Skimmer,  was de zomer matig, eigenlijk gewoon slecht. Zelfs een paar uitstapjes naar de Westerschelde gemaakt, wat wel een paar baarzen opleverde maar dat was ook niet echt om over naar huis te schrijven. Het naseizoen was beter, maar helaas niet zoveel visuren kunnen maken vanwege een late vakantie en een aantal familie events. Maar goed, er zijn ergere dingen op de wereld.

In 2010 heb ik mijn zeebaars materiaal uitgebreid met een 2-tal nieuwe spinhengels en een spinmolen. Een Tenryu Rod Bar 270 voor het pluggenwerk in wat ruwere omstandigheden, en een Lucky Craft ESG2 871HFX (2,3-23 gram) voor het lichte spinwerk. De molen in kwestie is een Daiwa Certate 3000, het nieuwe 2010 model. Voor mij zijn zowel de hengels als de molen een schot in de roos, werkelijk prachtig materiaal waar ik met plezier mee vis. Hoewel een minder jaar, is het niet zo dat er helemaal geen baarzen zijn gevangen, zowel met duikende pluggen als aan de oppervlakte zijn er toch weer mooie baarzen geland. Mijn best scorende duikende pluggen in 2010, de OSP Rudra en LC Flashminnow, en aan de oppervlakte de Ima Skimmer en de Xorus Frosty.

Dan het vorige seizoen, na regen komt zonneschijn was hier zeker van toepassing, en na het magere 2010 was 2011 een stuk beter. Vanaf begin mei tot midden oktober met grote regelmaat mijn baarzen kunnen vangen. Uiteraard heb ook ik mijn ‘blank’ sessies, maar gelukkig geen lange perioden met geen of slechts enkele baarzen.

Ik heb in 2011 veel gevist met mijn nieuwste aanwinst, een superlichte spinhengel van 2.40m, slechst 112 gram zwaar en met een cw van 6-21 gram: Yamaga Blanks Balllistick 81/12. Door de jaren heen ontstaat er langzaam maar zeker, in ieder geval bij mij, ook een ‘materiaal passie’, een interesse in de enorme keuze in specifieke hengels en molens voor de spinvisserij op zeebaars. Al dat materiaal heb je natuurlijk niet echt nodig om te kunnen genieten van de zeebaarsvisserij, maar voor mij, en vele anderen, zit ook dit aspect in het hart van de hobby. Enfin, de Ballistick 81/12 is een geweldig stukje gereedschap voor het superlichte werk, fantastische blank, waarmee heel precies geworpen kan worden. Met uitzondering van het vroege voorjaar en late najaar, is het grootste gedeelte van het seizoen met oppervlaktepluggen gevist. Mijn duikende toppers dit jaar waren de Ima Keep 125F, de X-120 en Zonk 120, beiden van Megabass. Oppervlakte pluggen die het voor mij deden in 2011 waren wederom de Ima Skimmer, Xorus Frosty en een ‘ouwe getrouwe’, de LC Gunfish 95.

Met de manier van binnenvissen van de Gunfish was iets opmerkelijks aan de hand; tijdens een sessie eind Augustus, stond ik al een uur te gooien zonder maar ook een enkel teken van leven. Een paar keer van plug gewisseld, maar dat maakte niet veel uit. Ik besloot een Gunfish in te zetten, en ook dit leek in eerste instantie weinig verschil te maken, tot ik de Gunfish wat sneller binnen viste met zeer korte felle hengel tikjes. Direct een paar kolken achter de plug. En even later was het bingo en konden kort achter elkaar 4 baarzen geland worden. Het opmerkelijke was dat alleen deze manier van binnen vissen aanbeten opleverden. Ik viste die dag met mijn Yamaga Blanks Ballistick, waarmee de zeer snelle korte tikjes perfect uitgevoerd konden worden. Een aantal sessies heeft zich dit herhaald, waarbij alleen het relatief wat sneller binnenvissen van de Gunfish, met zeer korte felle tikjes, baarzen opleverden.  Zeebaarzen blijven wispelturig.

Al met al kijk ik met een goed gevoel terug op 2011. Zoals gezegd, het hele seizoen door zeebaarzen gevangen, en het naseizoen was ronduit goed te noemen. En nu maar weer afwachten wat 2012 ons zal brengen.

Ima Keep 125F

De eerste van een aantal posts over kunstaas welke ik op een bepaalde manier ben gaan waarderen in mijn zeebaarssessies. Beschrijvingen van een zeer persoonlijke aard; met andere woorden, niet iedereen hoeft het met mij eens te zijn, het betreft louter en alleen hoe ik een bepaalde plug ben gaan waarderen, en welke pro's en contra's ik beleef. De eerste is de Ima Keep 125F, een voorbeeld van zo'n plug met in mijn beleving pro's en con's.

In het voorjaar van het vorige seizoen, werden we nogal eens geconfronteerd met een harde, soms zelfs stormachtige wind, zo’n 5 a 6BF, die bovendien ook nog schuin of recht op kop stond. Het was dus zaak om met materiaal op pad te gaan om deze winderige condities het hoofd te bieden, en, de juiste pluggen mee te nemen. Pluggen zoals de Megabass Zonk 120 en de Duo Tide Minnow SLD zijn vermaarde pluggen voor dergelijke omstandigheden, die naast een prachtige actie ook geweldige werp capaciteiten hebben. Een plug die wat mij betreft ook zondermeer in het rijtje van ‘lange afstand’ pluggen thuis hoort is de Ima Keep 125F. Een slanke plug van 125mm, 15 gram en een voor veel stekken ideale zwemdiepte van 40 tot 100cm.

Als je het design van deze plug eens goed bekijkt, dan vallen twee dingen direct op; een slanke en aerodynamische body, en een net zo’n aerodynamische ellipsvormige zwemlip. Deze plug lijkt als het ware ontwikkeld in een windtunnel, gemaakt om grote afstanden mee te overbruggen. En dat doet deze plug zonder meer. Ik heb ook een Duo Tide Minnow SLD 125F, die eveneens prima gooit, maar met name wind op gooit de Ima Keep 125F toch net wat verder. De Ima Keep gaat nooit ‘fladderen’, en gooit worp na worp ver, de plug snijdt door de lucht, wind op, schuin, maakt allemaal niets uit. Het weight shift systeem met een tweetal kogels zorgt er voor dat de plug als een pijl uit een boog wegschiet bij de worp.

Nou dat is mooi, dus alleen Ima Keep’s in mijn tas? Nee, dat ook weer niet, want niet op alle aspecten blinkt deze plug altijd uit. Als ik de vergelijking maak met de Duo Tide Minnow SLD 125F, die een zelfde lengte heeft, vergelijkbaar gewicht en zwemdiepte, dan laat de Ima Keep een wat mindere rollende en zigzaggende actie zien dan de Tide Minnow. Bovendien is de Tide Minnow stabieler, en vrijwel ongevoelig voor sterke zijwaartse stroming en hoge inhaal snelheden. De Ima Keep is hier wispelturiger, en kan met name bij een sterke zijwaartse stroming wel eens zonder enige actie in een rechte lijn naar de kant komen, tja, en dat is nou net niet de bedoeling natuurlijk. In dergelijke omstandigheden de inhaalsnelheid verlagen helpt, maar ook dan is de plug niet altijd stabiel. Soms gaat het 20 worpen achtereen goed, en dan weer een paar worpen waarbij de retrieve nergens op lijkt. De aerodynamische zwemlip heeft dan wel een voordeel voor verre worpen, maar ‘eist zijn tol’ in genoemde omstandigheden. Zoals gezegd, meestal gaat de retrieve gewoon goed, en laat de Ima Keep de actie zien waar die voor ontworpen is, maar niet altijd.

Op de Ima Japan website staan een paar kenmerken genoemd waarin de Keep 125F zou excelleren: werpafstand, ongevoelig voor wind op kop en zijwind, en, een rollende actie die ongevoelig is voor de snelheid van binnenvissen. Ik kan de sublieme werpeigenschappen volmondig onderschrijven, maar met name bij een sterke zijwaartse stroming is de plug niet altijd op haar best, en genoemde Duo Tide Minnow 125F toch wel een klasse beter.

Afhankelijk van de stek, kan werpafstand absoluut belangrijk zijn, en zeker bij veel wind kan een metertje of 5 tot 10 verder kan zomaar net het verschil maken. Ik heb derhalve vorig voorjaar veel gevist met de Ima Keep’s, en daar verschillende mooie baarzen mee mogen vangen, en vrijwel zonder uitzondering ver van de kant. De Ima Keep 125F is naar mijn mening een plug ‘met twee gezichten’; subliem voor de lange afstand, maar niet altijd stabiel in de retrieve. Maar ondanks deze beperking, is voor mij de Ima Keep 125F een plug die aankomend seizoen toch weer regelmatig in mijn tas zal zitten.