Ieder voorjaar, als de
watertemperatuur de 14 graden C is gepasseerd en richting de 15 graden kruipt,
gaan steevast de oppervlakte pluggen in mijn tas. Afhankelijk van hoe koud of
warm de late winter en vroege voorjaar zijn geweest, is dat meestal zo rond eind
mei/begin juni. Een zeebaars vangen op kunstaas is sowieso geweldig, maar een
zeebaars vangen aan de oppervlakte voegt daar nog een dimensie aan toe en is
ronduit spectaculair. De techniek voor de oppervlakte visserij is niet moeilijk,
en met even oefenen heb je dat redelijk snel onder de knie. Meest gebruikelijk
is de walk-the-dog techniek, waarmee de plug al zigzaggend met een relatief
rustige gang over het wateroppervlak loopt. Echter, de variatie waarmee je dit
kunt doen is groot, en naar mijn mening direct gerelateerd aan beet krijgen of
juist niet.
Er zijn 3 zaken die
de animatie van de plug bepalen, dus die bepalen hoe de plug zich over het water
beweegt. Ten eerste de plug zelf; om maar eens 2 uitersten te noemen; een sliding
stickbait (oppervlakte plug die zich horizontaal over het wateroppervlak beweegt
zonder verticale op-en-neer beweging) of een popper, maakt nogal wat verschil.
Ten tweede de actie die je de plug meegeeft met je hengeltop, en ten derde de
snelheid –dus de snelheid van draaien met je molen- waarmee je de plug binnen vist. Als de plug keuze is gemaakt, dan zijn het dus actie en snelheid die de animatie van die plug bepalen, en zijn derhalve de twee
variabelen waarmee diverse technieken uit te voeren zijn. De afgelopen jaren
heb ik heel veel geëxperimenteerd met actie en snelheid combinaties, en als ik
simpelweg naar de statistieken kijk, dan komen er toch een paar heldere
conclusies uit m.b.t. wat onder diverse omstandigheden wel en wat niet, c.q.
minder goed, werkt. Een opmerking moet hierbij geplaatst worden, ik vis niet
tot nauwelijks met echte poppers, maar hoofdzakelijk met stickbaits,
onderstaande heeft dan ook daar betrekking op.
Als je artikelen over de
oppervlakte visserij op zeebaars in specifieke zeebaars tijdschriften
doorleest, zoals bijvoorbeeld de Franse tijdschriften Loup-et-Bar of Pêche-en-Mer, dan lees je veelal dat de meest
effectieve snelheid van binnen vissen relatief ‘langzaam’ is, en bovendien een
sleutel is tot succes. Ik kan dat zeer zeker beamen; ik verbaas me wel er eens over
hoe ik aan de waterkant sommige andere zeebaarsvissers hun oppervlakte pluggen zie
binnen vissen. Er wordt soms bijna net zo snel gedraaid als met duikende
pluggen, met als gevolg dat de plug als een speedboot over het wateroppervlak
gaat. En zeker bij rustige weersomstandigheden is dat meestal veel te snel. Kun
je dan op deze manier geen beet krijgen?, dat wel, maar de kans wordt veel
kleiner.
Zoals gezegd, ik heb
ontelbare malen geëxperimenteerd; alleen, maar ook vaak als ik samen met
Charles stond te vissen. Beiden dezelfde plug, beiden met een gelijkmatige
walk-the-dog actie, maar waarbij de een langzaam en de ander sneller binnen draait.
De verschillen zijn verbluffend; overduidelijk levert de langzame gang (veel)
meer aanbeten op. Het gaat overigens niet altijd op, met name bij wat ruwere weersomstandigheden
kan een iets sneller binnen vissen meer aanbeten opleveren, maar in 90% van de
gevallen is relatief langzaam draaien effectiever. En langzaam is soms
echt zeer traag, daar kom ik zo meteen nog even op terug. Maar eerst de actie die
je aan de plug geeft.
De actie die je de plug
met je hengeltop meegeeft is het tweede element die de animatie van de plug
bepaalt. Meest bekende technieken zijn walk-the-dog en long-slide, al dan niet
in combinatie met stop-and-go, waarbij de continue actie even kort wordt
onderbroken. Je kunt een walk-the-dog actie rustig uitvoeren, waarbij de plug
een brede zig-zag beweging laat zien en dus mooi wijd uitslaat, of heel snel
met je hengeltop tikken, waardoor de zig-zag beweging korter en sneller wordt,
en de plug minder wijd uit slaat. Let wel, dit heeft niets met de snelheid van
binnen vissen te maken, ik heb het hier over de zig-zag actie die je de plug
geeft met je hengeltop. Zowel een snelle zig-zag actie (snel tikken met de
hengeltop) of een langzamere actie (langzamer tikken met de hengeltop) kunnen
effectief zijn.
Om de diverse combinaties
te maken met snelheid van binnen vissen en de actie die je de plug met je hengeltop meegeeft, moet je deze 2 variabelen in de praktijk los van elkaar
toepassen. Echter, wat vaak (onbewust) gebeurd is dat deze 2 variabelen gecombineerd
worden tot een geheel; met andere woorden: ongemerkt ontstaat een bepaalde 'cadans' waarbij de snelheid van draaien van de molen min of meer in verhouding
komt met het ritme van het tikken met de hengeltop. Dit voelt erg natuurlijk aan en is op zich prima, en veelal zal
dit succesvol zijn, maar als je dit los kunt laten dan ontstaan er nieuwe
mogelijkheden, die bovendien dressuur doorbrekend kunnen zijn. Het kost enige
oefening, maar als je deze cadans dus los kunt laten, dan kun je echt spelen
met de variabelen actie en snelheid. Ik zal een paar voorbeelden geven; geen
theoretisch voorbeelden, maar voorbeelden uit de praktijk, die ik zelf heb
ondervonden.
In de eerste jaren van de
oppervlakte visserij, dus zeg maar tot en met 2008, waren een zowel relatief
rustige snelheid en actie zonder meer doeltreffend. Je vist dan dus in een
bepaalt ritme van draaien en tikken met de hengeltop, waardoor er een cadans
ontstaat zoals hier boven beschreven. Andere animaties werkten ook, maar gaven
geen duidelijk ander beeld met betrekking tot meer of minder aanbeten. Echter,
de jaren er na was dit duidelijk wel het geval. Met name in 2009 bleek een
tragere actie, dus minder snel tikken met de hengeltop in combinatie met dezelfde
rustige snelheid (veel) effectiever dan de meer reguliere walk-the-dog actie
van de jaren hiervoor, in ieder geval voor mijn visserij.
En in de afgelopen 2
seizoenen bleek juist een zeer snelle actie, dus snelle korte tikken met de
hengeltop die heel snel achter elkaar worden uitgevoerd, in combinatie met tergend langzaam binnen vissen het meest effectief,
vooral in het naseizoen. Hiermee wordt dus echt een andere animatie gecreëerd;
de plug maakt snelle korte zig-zag bewegingen en slaat minder ver uit naar
links en rechts, de plug krijgt immers de kans niet om ver uit te slaan bij korte
snelle tikken, en dit dus in combinatie met zeer langzaam binnen vissen. Om even
aan te geven hoe langzaam; soms draai ik zo langzaam met mijn molen dat ik
alleen maar zorg dat de lijn strak blijft; de stroming bepaalt dan grotendeels de
snelheid van de plug. Het afgelopen seizoen was wat taai voor de oppervlakte
visserij, maar deze laatste animatie was zonder meer dé sleutel tot succes voor
de keren dat het wel lukte. Al kan dat overigens volgend seizoen weer helemaal
anders zijn.
Zo stond ik twee
seizoenen geleden op een avond naast een andere visser die evenals ik met
oppervlakte pluggen stond te vissen. Hij stond er al even en had nog geen
aanbeet gehad, ik wist vrij snel een tweetal baarzen van in de 40cm te vangen,
en de man kwam een praatje maken en vroeg met wat voor een plug ik viste. Ik
viste met een Ima Skimmer, die had hij niet; ik had nog een Skimmer in mijn tas
en bood aan die eens te proberen. Hij viste vervolgens een half uurtje met deze
Simmer, maar kreeg echter geen beet terwijl ik er nog een paar wist te vangen.
Het grote verschil zat in de snelheid van binnen vissen; hij draaide veel en
veel sneller binnen dan ik; naar mijn mening veel te snel, zeker gezien de
rustige omstandigheden van die avond.
Niet alle pluggen lenen
zich even goed voor alle actie en snelheid combinaties, maar de meeste wel. Met
vele gangbare pluggen zoals de LC Sammy en Gunfish, Ima Skimmer, MB Dog-X, en
nog veel meer zijn de diverse combinaties prima uit te voeren. Wat helpt is een
molen met niet te hoge inhaal snelheid. Mijn beide Daiwa’s hebben een
inhaalsnelheid van zo’n 81cm, een goed compromis voor zowel duikende als
oppervlakte pluggen. Maar voor de oppervlakte visserij kun je prima, wellicht
zelfs beter, uit de voeten met een molen met een lagere inhaalsnelheid.
Al met al, als
bovenstaande allemaal wat complex of te ver gezocht lijkt, in 90% van de
gevallen geeft een relatief lage snelheid waarbij de plug in een rustige gang
over het wateroppervlak loopt zonder meer de grootste kans op succes. Ik
probeer echter graag van alles uit en ben in ieder geval nog lang niet
uitgeëxperimenteerd; volgend seizoen kan alles weer anders zijn en gaan we weer
op zoek naar de meest effectieve animatie van de plug.
