Het jaar 2006 was een jaar met een late start, mijn eerste baars pas gevangen op 5 juni, wel een mooi exemplaar, van ruim 70cm op een pilker-twister combinatie. Het voorjaar en de zomer bleken matig te zijn, wel baarzen gevangen, maar het was toch echt minder dan 2005.
Het naseizoen was beter en maakte veel goed; van september tot half november mooie baarzen mogen vangen, waarin verschillende 70+ baarzen en een pracht exemplaar die op 3mm na 80cm op de meetlat aangaf. De grote baarzen kwamen allemaal op de Blue Fox Slyflex Wriggler, een donkerrode shad met twisterstaart, die overigens niet meer in het huidige Blue Fox programma zit
Het jaar 2007 begon goed met mooie baarzen begin mei, maar het was ook een jaar van verandering, verandering mbt onze manier van zeebaarsvissen. Harold (team Zeevisland) had in 2006 het vissen met oppervlaktepluggen geintroduceerd, en dit maakte me bijzonder nieuwsgierig. In de winter van 2006/2007 wat Sammy’s e.d. aangeschaft en vanaf half juli zo af en toe eens geprobeerd. Het leverde allemaal niet veel op, maar ja, je krijgt pas vertrouwen in je kunstaas als je er mee vangt... Maar toch, op een zondagochtend eind Juli die ik nooit meer zal vergeten, reden Charles en ik naar een nieuwe stek om die eens uit te proberen. In eerste instantie gevist zoals we gewend waren, na een uur gooien nog geen beet gehad en dan toch maar eens een Sammy proberen. Dat leverde ook niet veel op, en ik vroeg me al af of ik het eigenlijk wel goed deed; de Sammy liet wel een mooie zig-zag actie zien, maar was het niet te snel, of juist te langzaam? Het was bovendien bladstil weer en de Oosterschelde lag er bij als een spiegel; wellicht lukken oppervlaktepluggen alleen als er een fikse kabbel op het water is? Terwijl ik zo stond te mijmeren, volkomen onverwacht, slechts een paar meter uit de kant, was er een enorme kolk en een hoop gespat achter mijn Sammy. Ik schrok me werkelijk het apelazerus en deed als gevolg hiervan dus alles verkeerd; gaf een ruk aan de hengel, de Sammy vloog uit het water, en tja, weg baars natuurlijk. Mijn adreline gehalte spoot werkelijk omhoog en ik stond als een bezetene Charles te wenken die een 50m verderop stond te vissen om mijn verhaal te doen. We hebben geen beet meer gehad, maar toen pas wist ik zeker dat de oppervlaktepluggen inderdaad ook voor mij effectief kunnen zijn. Een week later, op dezelfde stek, was het bingo en werden de eerste baarzen op de oppervlakte pluggen gevangen.
Deze eerste succesvolle oppervlakte sessie staat nog steeds in mijn geheugen gegrift. Het was werkelijk fantastisch, een visueel spektakel van de bovenste plank, ook vele missers -(veel) meer dan met shads/twisters-, maar het plezier in de visserij is echt geweldig, wat mij betreft kan hier absoluut niets tegen op. Vanaf dit seizoen was ik werkelijk verslaafd aan het vissen aan de oppervlakte, een verslaving die nog steeds springlevend is.
