3 seizoenen Tenryu Rod Bar

Al diverse jaren zijn de rode Tenryu hengels enorm populair in met name Engeland en Frankrijk. Er is een ware ‘hype’ ontstaan rondom deze Europese lijn van Tenryu. De rode Tenryu’s zijn specifiek ontwikkeld voor de Europese zeebaars visserij, en initieel met name voor Frankrijk. Achter dit succes verhaal  zit het Franse Ultimate Fishing, die naast de rode Tenryu’s diverse andere top merken verdeelt, zoals bijvoorbeeld Duo, Decoy,  Megabass en nog veel meer. Op tal van forums en blogs worden de Tenryu’s ‘de hemel’ in geschreven en door velen gezien als een van de beste hengels die op de markt te krijgen zijn voor de zeebaarsvisserij. Een ‘hype’ die wellicht ook over kan slaan naar onze streken, temeer omdat sinds kort de rode Tenryu’s bij een paar hengelsport zaken in Nederland verkrijgbaar zijn.  En voor diegenen die liever een dure hengel eerst eens in hun handen houden en/of er van huiveren om er een via het internet in het buitenland te bestellen is dat natuurlijk een uitkomst.

Ik heb nu 3 seizoenen met volle tevredenheid gevist met mijn Tenryu Rod Bar 270, tijd om er eens even bij stil te staan. De hengel wordt een groot cw bereik meegegeven van 5-50 gram. Op de hengel staat aangegeven 5-40gr, maar door vrijwel alle websites en in catalogi, inclusief die van Ultimate Fishing, wordt een cw aangegeven van 5-50gr. Zodoende wordt de hengel min of meer als een allround pluggen spinhengel gepositioneerd; immers als je zowel een plugje van 5gr als van 50gr goed weg kunt zetten, tja wat heb je dan nog meer nodig? Naar mijn mening ligt dit toch wel wat genuanceerder. Persoonlijk zou ik de hengel een cw geven vanaf 15 gram, waarbij naar mijn ervaring pluggen met een gewicht tussen de 20 en 30 gram ideaal zijn. Zwaarder is overigens geen enkel probleem; ik wil op bepaalde stekken wel eens gooien met een werppilkertje van 35gr met een twister er achter; de hengel geeft geen krimp en zet deze kunstaas combi erg ver weg.

Kun je er dan geen licht plugje van bijvoorbeeld 5 gram mee gooien? Natuurlijk wel, maar waar het om gaat is met welk cw de hengel tot zijn recht komt en een meerwaarde levert om een plug ver en precies weg te zetten.  Anders gezegd, voor lichte pluggen van 5 tot 10 gram is de Rod Bar niet echt ideaal. Maar pluggen zoals de Megabass Zonk 120, Ima Hound, of zwaardere oppervlakte pluggen zoals de Heddon Superspook en Xorus Patchinko 140 is dat wel het geval; allemaal perfect bij deze hengel. Ten minste, als je van een lekker strakke en snelle stok houdt, want dat is deze hengel zeker.

Of je de Rod Bar 270 als allround pluggen hengel wilt kwalificeren ligt er dus een beetje aan met wat voor pluggen en op wat voor stekken je doorgaans vist. Ik vis hoofdzakelijk in het Oosterschelde gebied  en uitsluitend van de kant, en voor doorsnee weersomstandigheden zou ik voor deze condities eerder een hengel met een cw van zo rond de 10-30 gram als allround kwalificeren, zeker in combinatie met pluggen van circa 10-15 gram waar ik meestal mee vis. Ik heb de Rod Bar in ieder geval niet voor allround doeleinden aangeschaft. Ik gebruik de hengel voor zwaardere omstandigheden; harde wind, waarbij flink moet worden doorgegooid, en/of stekken met harde stroming of vele blokken obstakels langs de kant, zoals je bijvoorbeeld in het Europoort gebied nogal eens vindt. En zoals gezegd, vaak in combinatie met wat zwaardere pluggen. Maar ja, smaken verschillen natuurlijk en er zullen best sportvissers zijn kan er volledig anders tegen aan kijken. Mijn mening is ook gewoon maar mijn mening, meer niet. Maar, als je met de hengel staat te vissen, en je gooit flink door met forse pluggen, dan wordt snel duidelijk dat je toch wel een power hengel in je handen hebt en waarmee je zeker ook grote baarzen in de dril vrijwel altijd de baas blijft.

Inmiddels heeft de Rod Bar een facelift gekregen en de versie die ik heb is nauwelijks meer te verkrijgen; de vernieuwde Rod Bar Evo (Evolution) is uitgerust met Fuji K-guides en ziet er net weer wat gelikter uit. De opvallende rode kleur en de blank zijn overigens hetzelfde gebleven alsmede het eigen gewicht van de hengel van net onder de 200 gram.

Grote vraag natuurlijk is of de Tenryu ‘hype’ niet heeft geleid tot prijsopdrijving; de prijs nivo’s voor de Tenryu’s zijn aan de forse kant. Ik ga me daar verder niet te veel over uit laten; het is vrij simpel, de Rod Bar, en zo’n beetje alle rode Tenryu’s zijn hoogwaardige kwaliteit hengels. Maar de rode Tenryu’s hebben niet het monopolie op kwaliteit, er zijn genoeg andere ‘high quality’ brands met hengels van vergelijkbare kwaliteit. Hier zitten er bij die in vergelijkbare prijsklassen zitten, maar ook die net wat meer betaalbaar zijn. En het is overigens nog altijd zo dat het zeebaarsplezier met een spinhengel uit de lagere prijsklassen beslist niet minder hoeft te zijn. Je hebt daar echt geen dure spinhengel voor nodig.

Echter, als je een wat duurdere spinhengel aanschaft dan heeft dat zeker ook emotionele gronden; “je wilt gewoon die rode Tenryu hebben”. Noem het hobby of passie, het zijn vaak andere gronden die een rol spelen bij de aankoop van een dure hengel. Maar begrijp me niet verkeerd, de rode Tenryu’s zijn absoluut top; ik heb onlangs bij een hengelsport zaak in Raamsdonksveer de Tenryu Injection SP82M LCF in mijn handen gehad en was op slag verliefd op deze hengel; wow, wat een mooi stokje, de kwaliteit straalt er van af. In ieder geval heeft mijn Tenryu Rod Bar me 3 seizoenen veel vis plezier opgeleverd, en voldoet de hengel volledig aan mijn verwachtingen voor de omstandigheden en pluggen waarvoor ik de hengel heb aangeschaft; een genot om mee te vissen.

"Trugkieke" 5: de euforie bij je eerste zeebaars

Al bladerend door mijn oude vangstverslagen en foto’s kwam ik dit weekend uit bij de eerste door mij gevangen zeebaarzen. Als ik door deze oude verslagen heen lees, dan komt menige mooie zeebaars sessie weer helemaal terug en zie ik bij wijze van spreken alles weer voor me. Maar wat me zeker altijd bij zal blijven dat is dat machtige gevoel bij die eerste zeebaarzen. Deze eerste zeebaarzen kwamen in het voorjaar van 2005. Ik had in 2004 al wel wat scholenbaarzen gevangen, maar nog geen baarzen groter dan zo’n 35 cm. In het vroege voorjaar van 2005 weer fanatiek begonnen, en ieder weekend samen met Charles naar de Oosterschelde gereden.

Die eerste zeebaars kwam op een zondagochtend begin Juni van 2005. Een dagje strand met mijn gezin betekende ’s morgens een mogelijkheid om eerst te vissen. Met opkomend water stond ik te gooien met de spinlepel langs de palenrijen aan de dijk bij Westkapelle. Het was een mooie warme dag, en ik stond in korte broek aan de waterkant. Net op het moment dat ik eigenlijk dacht ‘dit wordt (wederom) niks’, die harde klap op mijn spinhengel en een baars die door de slip heen ging. Zoals gezegd, ik had alleen nog maar wat kleinere baarzen gevangen, en dan weet je dus echt niet wat er gebeurd. Voor je gevoel gaat alles razendsnel, de baars door de slip heen, kromme hengel, je adrenaline gehalte als een raket omhoog…. Ik weet nog dat het eerste wat ik dacht was ‘weg van de palen’, en ik liep een aantal meters naar links om te voorkomen dat de baars de palen rij in zou schieten.  En dan even later laat de baars zich zien en komt het spannende moment van de baars landen; echt handig verliep dat overigens niet, er stond een behoorlijke golfslag, en toen ik deze zeebaars eenmaal aan de kant had was ik doorweekt van de golven terwijl het bloed uit mijn duim liep. Maar daar had ik totaal geen erg in; de blijdschap, zeg maar gerust euforie, was enorm. Deze baars mat 51 cm, maar voor mij was het een reuze baars. In alle opwinding overigens vergeten om deze baars op de foto te zetten. De meeste baarzen die ik vang gaan terug in hun element, maar deze eerste zeebaars is meegegaan voor de barbecue, en zo trots als een aap aan vrouw en kinderen getoond.

Het mooie van die eerste zeebaars is dat dit gevoel je de gehele week bij blijft, en eigenlijk wil je dan zo snel mogelijk weer naar de waterkant. Een week later aan de Oosterschelde was het pas echt feest, in een sessie in de vroege uurtjes net voor het licht werd, werden een paar baarzen van in de vijftig cm gevangen, met als klap op de vuurpijl een machtige zeebaars van 66cm. Als je goed kijkt naar deze foto dan zie je het ongeloof in mijn ogen. De dril van deze zeebaars staat me eveneens nog altijd bij, het was werkelijk schitterend. Vanaf die eerste baarzen heeft het zeebaars virus zich in mijn aderen genesteld en is er nooit meer uitgegaan; ik geloof ook niet dat hier een medicijn tegen bestaat J.

Ik geniet nog steeds van iedere zeebaars die ik vang, en dat hoeven echt niet allemaal 70+ baarzen te zijn, helemaal niet zelfs. Maar die eerste baarzen die je vangt, ik moet zeggen dat was toch wel heel bijzonder en ronduit fantastisch. Ik sprak dit najaar een paar jongens aan de waterkant die dit seizoen waren begonnen met de kunstaas visserij op zeebaars; het was ze toen nog niet gelukt om een eerste zeebaars te vangen, misschien inmiddels wel, en indien niet, en ze het vol houden, dan wellicht volgend seizoen. Ik vermoed dat hun euforie om hun eerste zeebaars dan niet veel anders zal zijn dan die van mij destijds.