“Trugkieke” 6: zeebaars seizoen 2012

Het seizoen 2012 zal voor de meeste zeebaars vissers niet in de boeken gaan als een topjaar, en zeker niet voor degenen die vanaf de kant in het Oosterschelde gebied vissen. Uitzonderingen daargelaten die het geluk hadden tegen een goed stekje aan te lopen, al dan niet met bootjes op dieper water konden vissen. Maar al met al was het over de gehele linie aan de matige kant; en volgens sommigen onder ons druk ik me dan nog zeer voorzichtig uit. Velen vragen zich af wat er aan de hand is en ‘begrijpen er niets van’. Het antwoord lijkt echter vrij simpel; jaar in jaar uit worden duizenden kilo’s zeebaars weggevangen; uiteindelijk kan de natuur hier niet tegen op, en ieder jaar worden de zeebaarsbestanden kleiner en kleiner.  We beginnen dit duidelijk te merken en als dit zo door gaat komen allerlei doemscenario’s in beeld…., de enige oplossing is regulering en beheersing die wordt afgedwongen vanuit de Europese Unie, maar dat gaat nog wel even duren vrees ik.

Maar genoeg hier over, ondanks bovenstaande heb ik weer met volle teugen genoten van de zeebaars visserij. Voor mij persoonlijk was het voorjaar ronduit taai, maar met name de tweede seizoenshelft was redelijk en soms zelfs goed.

De eerste seizoenshelft

Zo rond half mei bereikte de zeewater temperatuur de 12 graden grens, en werden in het Oosterschelde gebied de eerste zeebaarzen met kunstaas gevangen. Aan mij waren die eerste baarzen echter niet besteed; het was niet echt mijn voorjaar, met slechts wat scholenbaarzen en een paar missers, waarvan overigens een zeer mooi exemplaar die vlak voor mijn voeten alsnog er vandoor ging. Maar goed, half juni wist ik dan toch de eerste mooie baarzen te vangen, kerngezonde maar tevens nog relatief magere voorjaarsbaarzen. De weken er na werden een aantal zeebaarzen gevangen, maar het was nou niet echt een vetpot.

Stekken

Na die eerste 50+ baarzen half juni ging het niet echt ‘los’, zo af en toe een mooie baars, maar ook vele blanks, beduidend malen meer de ‘0’ dan voorgaande jaren. Stekken die andere jaren steevast baarzen opleverden in het voorjaar/vroege zomer, leken verlaten….  Oei, paniek?, nee hoor, verre van dat, maar je moet dan wel iets ondernemen. Immers, je kunt dan wel stug keer op keer naar diezelfde stekken toe rijden, maar dat schiet dan toch echt niet op. Als je verschillende ‘tij-stippen’ hebt uitgetest, dan weet je op een gegeven moment wel hoe het zit en laat je die stekken maar eens een tijdje links liggen. Andere stekken uitproberen dus; gebruik maken van de door de jaren heen opgedane ervaring, waarbij succes overigens niet gegarandeerd is. Daar gaan weer wel wat uurtjes inzitten, maar dat is niet zo erg, ook dat is een onderdeel van de zeebaars visserij. De voldoening is enorm groot als je na een paar weken van verschillende potentiële stekken uittesten succes hebt. Met name 2 stekken bleken succesvol, de ene iets meer dan de andere, waar ik bovendien gedurende het seizoen nauwelijks iemand ben tegen gekomen.

Materiaal

Gedurende het seizoen heb ik grotendeels 3 van mijn spinhengels gebruikt; mijn Tenryu Rod Bar 270 in combinatie met de Daiwa Certate 3000 voor winderige omstandigheden, en voor het vissen met grotere en zwaardere pluggen in het najaar. Ten tweede mijn Megabass Xör Independence 83iR ML , waarbij ik zowel mijn Certate als mijn Daiwa Exist gebruik, voor het ‘allround spinning’ werk. En ten derde mijn Yamaga Blanks Ballistick 81/12 die samen met mijn Daiwa Exist 3012 een superlichte combinatie oplevert waarmee ik grotendeels de gehele zomer heb gevist. Zodra de omstandigheden het maar enigszins toelaten neem ik deze combinatie mee, werkelijk een genot om mee te vissen.  Volledig voorzien voor alle omstandigheden dus? Ja, eigenlijk wel, al blijven er altijd wel wat ‘wensen’;  een net iets andere lengte of c.w. of wat dan ook; allemaal  niet echt nodig, maar wel leuk.

De tweede seizoenshelft

Na 3 weken vakantie in Juli waarin niet is gevist, brak er toch een leuke tweede seizoenshelft aan; in augustus werden weer wat meer baarzen gevangen, en, wat ik persoonlijk belangrijker vind, minder blank sessies. Werkelijk een paar heerlijke avonden en vroege ochtenden staan vissen met schitterend weer en bovendien tal van aanbeten die baarzen opleverden. Dit is genieten van de bovenste plank. Niet alles werd verzilverd, en als ik de balans opmaak over het afgelopen seizoen dan stel ik vast dat er relatief meer missers waren dan andere seizoenen, maar dat mag de pret niet drukken. In de meeste sessies werden slechts enkele baarzen gevangen, met soms een uitschieter met 4 tot 7 baarzen. Slechts 1 keer in 2012 kon ik ‘dubbele cijfers’ in mijn statistieken schrijven. Dat was andere seizoenen beduidend meer, maar is allemaal voor mij wat minder belangrijk; het is de beleving van de hobby die telt, niet de aantallen.

Duikende pluggen

Waar ik andere jaren ook wel een aantal, vaak nachtelijke, sessies ondernam met softbaits, heb ik dit seizoen uitsluitend met pluggen gevist. Hoewel het zeker niet altijd effectiever is (misschien wel vaker niet…), vind ik het simpelweg leuker. De pluggen visserij blijft me intrigeren; pluggen die het ene jaar helemaal top zijn, blijken het andere jaar ‘niets meer waard’, pluggen die je nieuw aanschaft en hoge verwachtingen van hebt maken het niet waar, en pluggen waar je aan twijfelt blijken het ineens wel goed te doen. Het ene jaar ‘top’ en het andere jaar ‘nop’ lijkt overigens met name voor de oppervlakte pluggen te gelden.  

Voor duikende pluggen ziet mijn 2012 top 3 er als volgt uit:

1. Met stip op 1: Megabass Vision 110 SW
2. Duo Tide Minnow 125 SLD
3. En op de derde plaats: Ima Hound 125F Fang

De Megabass Vision 110 was een aangename verrassing; typisch zo’n plug die zijn kwaliteit al vele jaren heeft bewezen, maar die een beetje in de (mijn) vergetelheid was geraakt en niet al te vaak meer in mijn kunstaas tas belandde. Maar de Vision 110 was voor mij dé plug van de zomer; goed werpend en bovendien zeer stabiel in harde stroming en dit seizoen een top vanger gebleken. Ik vis al heel wat jaartjes met de Vision’s 110, maar nooit eerder leverden die zoveel baarzen op als dit seizoen.

Vanaf September heb ik wat vaker grotere pluggen ingezet, niet alles was succesvol, maar een tweetal pluggen staken er boven uit. Dit waren de Megabass X-140 en de Ima Sasuke 140, met beide pluggen zijn diverse baarzen gevangen.

De oppervlakte

Dan de oppervlakte pluggen, de oppervlakte visserij van dit seizoen is voor mij wat stof tot nadenken. Voor het eerst sinds 2008 heb ik minder met oppervlakte pluggen gevangen dan met duikende pluggen. Ik vis sinds 2007 met de stickbaits, en zonder hoog van de toren te willen blazen is me dat afgelopen seizoenen bijzonder goed afgegaan.  Het schitterende visuele spektakel met vaak spectaculaire aanbeten heeft geleid tot mijn absolute voorkeur voor het vissen met oppervlakte pluggen. Dit seizoen echter heb ik beduidend minder baarzen aan de oppervlakte kunnen vangen dan voorgaande jaren. Ik ben er nog niet helemaal uit waar dit aan ligt; wellicht de andere stekken, of dressuur, of wat dan ook; in ieder geval stof tot nadenken.  Enfin, een top-3 kan ik dit jaar niet echt opstellen, eerder een top-2:

1. Op 1: Xorus Patchinko 100
2. En op de 2e plaats: Ima Skimmer

De Xorus Patchinko 100 leverde de meeste en mooiste baarzen op, al moet ik wel zeggen dat die baarzen in slechts een 4-tal sessies in september/oktober werden gevangen. Eén sessie sprong er uit, een fantastische avond eind September, met 7 gevangen baarzen en dito missers, en allemaal met dit slanke plugje. De Ima Skimmer leverde wel minder baarzen in aantal op, maar vanaf eind juni tot aan medio oktober werd er regelmatig een baars mee gevangen, al waren die niet altijd even groot. Verder zijn er op diverse andere pluggen nog baarzen gevangen aan de oppervlakte, bewezen vangers van vorige jaren zoals de Xorus Frosty en Gunfish 95 en wat baarzen op wat nieuwere pluggen, maar al met al onvoldoende om die in een ‘top-3’ te kunnen plaatsen.

Langzaam richting seizoen 2013

Het afgelopen seizoen was over de gehele linie aan de taaie kant, mijn 2^e seizoenshelft was redelijk en met momenten goed, maar eerlijk is eerlijk, wel minder dan voorgaande seizoenen. Ik heb  nogal wat zeebaars vissers gesproken die begin oktober nog maar een paar baarzen hadden gevangen, en meer dan ooit was “zeebaars vissen is uren maken” van toepassing. Tevens lijken tal van mensen te zijn afgehaakt; vanaf half Augustus kwam ik nauwelijks nog iemand tegen aan de waterkant.  Aan de andere kant, echt slecht was het nou ook weer niet, en ik ga zeker niet klagen over een slecht jaar.  Ik heb weer met veel plezier gevist dit seizoen; de zeebaars visserij blijft voor mij een fantastische hobby waarin je in een prachtige natuur een uitlaat vindt voor een druk leven.

Het jaar 2012 was tevens het jaar waarin mijn bescheiden blog gestalte kreeg, en dit ‘bloggen’ is me uitstekend bevallen. Erg leuk om zo nu en dan wat op te schrijven over je hobby, waarbij ik me overigens heb beperkt in het aantal vangstberichten, ik heb weinig zin om van alles over me af te roepen waar ik van gruwel.

Het jaar 2012 ligt inmiddels achter ons, we gaan langzaam maar zeker op weg naar seizoen 2013. Nog even de winter door en het voorjaar komt weer in zicht. Voor het volgend seizoen heb ik diverse nieuwe potentiële stekken op het oog om eens te gaan uitproberen, niet allemaal in de Oosterschelde overigens, en wil ik eindelijk eens die strandsessies ondernemen waar het nog steeds niet van gekomen is. In ieder geval  kijk ik uit naar het volgend seizoen!