B.A.S.S.

Hoewel feitelijke wetenschappelijke data ontbreken (bron ICES), staat het voor velen vast dat de Europese zeebaarspopulatie onder druk staat. Onder druk als gevolg van het ontbreken van iedere vorm van Europees beheer (quota) en zware visserij druk (overbevissing) als gevolg.  Als dit zo jaar in jaar uit door gaat, dan zijn uiteindelijk fatale doemscenario’s niet ondenkbaar; doemscenario’s zoals dat van de blauwvis tonijn in de Middellandse Zee, die op de rand van uitsterven staat als gevolg van overbevissing.

In een aantal landen hebben zeebaars sportvissers zich verenigd en laten hun stem horen. Vrijwilligersorganisaties die een pleidooi houden en lobby voeren richting hun nationale overheden en richting Brussel. Ik heb het hier over organisaties zoals B.A.S.S. in de U.K., Irish Bass in Ierland, en S.O.S. Bar in Frankrijk. Organisaties die bestaan uit vrijwilligers, zeebaars sportvissers die zich zorgen maken over de toekomst van onze hobby, zich verenigen en hun stem laten horen. Ik heb een diep respect voor deze organisaties en de mensen die hier achter staan. In essentie zijn hun doelstellingen allemaal hetzelfde; het creëren van condities die een verstandig zeebaarsbeheer tot gevolg hebben, en de toekomst van de sportvisserij op zeebaars veilig stellen.  De situatie in Ierland staat hier vaak model voor; in Ierland is de beroepsvisserij op zeebaars in sterke mate gereguleerd, en zijn er tevens regels (wetgeving) voor sportvissers, zoals een baglimit en een minimum maat die zo gekozen is  dat zeebaars ten minste een keer de kans heeft gehad om zich voort te planten.

De bekendste van deze vrijwilligersorganisaties is ongetwijfeld de Bass Anglers’ Sportfishing Society (B.A.S.S.) uit de U.K. Al sinds 1973 (!) zet B.A.S.S. zich in voor de bescherming en beheer van de zeebaars. Om e.e.a. in perspectief te plaatsen,  hoewel louter lof voor de inzet van Sportvisserij Nederland (SVN) om in te zetten op een Nederlandse variant van het Ierse zeebaarsmodel; feit is dat SVN bijna 40 jaar later ‘wakker wordt’ dan B.A.S.S. …. Maar goed, beter laat wakker worden dan helemaal niet, en hopelijk worden snel de eerste succes(jes) geboekt.

Ik heb een tijdje geleden besloten om lid te worden van B.A.S.S. en daarmee hun activiteiten expliciet te steunen. Naast vele Engelse leden, heeft B.A.S.S. ook diverse leden uit tal van andere landen, van Ierland,Spanje en Duitsland tot de USA en Australië. Het lidmaatschap bedraagt slechts £20, de betaling is wel een beetje omslachtig, maar men wist mij te melden dan dit binnenkort vereenvoudigd gaat worden. Naast het feit dat middels lidmaatschap B.A.S.S. daadwerkelijk wordt gesteund, wordt bovendien ieder kwartaal het BASS magazine toegezonden. Een magazine deels in kleur en deels zwart-wit, wat vol staat met verslagen van lobby inspanningen, vangstverhalen, foto’s, vistechnieken en allerlei ‘tips en tricks’, wat je met veel plezier leest.

Ik kan eenieder die de sportvisserij op zeebaars een warm hart toedraagt B.A.S.S. van harte aanbevelen.

Simpel en effectief

Het vissen met pluggen op zeebaars is fascinerend. Om te beginnen zijn met name de Japanse pluggen veelal prachtige kunstwerkjes vol technisch vernuft, en hebben daarnaast een grote vangkracht. Pluggen zijn echter ook relatief duur, en als je er een verspeeld, kun je zo maar een twintigtal Euro’s armer zijn. Een goedkoper alternatief is om te vissen met soft plastics. Het vissen met loodkopjes voorzien van shads of twisters kan zeker wel leuk zijn, maar velen, waaronder ik zelf, geven nu eenmaal de voorkeur aan pluggen. De pluggen visserij geeft een volledig andere beleving, het is wat mij betreft veel dynamischer, en de aanbeten komen vaak spectaculair hard door.  Maar ja, zeker onervaren zeebaarsvissers willen nog wel eens een plug verspelen, en dat is dan toch zuur. Er is echter een alternatief, met een bijna vergelijkbare visserij beleving. Een alternatief, eenvoudig en simpel, maar wat zeker effectief kan zijn.

 Ik heb het over de spinlepel, een spinlepel kost niet veel meer dan een paar Euro’s, en dat geldt ook voor goede lepels zoals de Toby en Moresilda spinlepels. Deze zijn wellicht wel minder ‘sexy’ dan een mooie plug, maar hoeven niet minder effectief te zijn, zeker niet in het vroege voorjaar en late najaar. Ik vervang zelf meestal wel de dreg door een enkele haak voorzien van een twister, waardoor er naar mijn ervaring een net wat aantrekkelijker stukje kunstaas ontstaat. Vaak zet ik een tonwarteltje tussen de lepel en de haak zodat een wat vrijere beweging ontstaat voor de twister, maar noodzakelijk is dit niet. Deze lepel-twister combinatie kan naar mijn mening op bepaalde momenten en op bepaalde stekken een uitstekend alternatief bieden ten opzichte van pluggen.

Ten eerste, als verre afstanden moeten worden overbrugd vallen veel pluggen ‘door de mand’, maar een lepel-twister combi werpt altijd goed, ook met veel wind. Vooral de Moresilda 22 gram werpt als een speer. Bij heel veel wind is het ook een optie om in plaats van een spinlepel een klein werp-pilkertje te gebruiken, al geeft dat wel minder actie aan het geheel. Ten tweede heeft een lepel-twister combinatie een aantrekkelijke zigzag actie, immers de actie van de lepel wordt als het ware nog extra levendig gemaakt door de twister die de zigzag beweging van de lepel exact volgt. En ten derde, als je vist op moeilijke en grillige stekken met allerlei onderwater obstakels, en je een keer vast komt te zitten, ben je niet direct een paar Euro tientjes lichter.

Het binnenvissen is eenvoudig, redelijk snel binnendraaien volstaat. In het vroege voorjaar, als de water temperatuur nog relatief laag is, dan draai ik net een slag langzamer binnen.  Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik niet zo heel veel met de lepel-twister combinatie vis, maar dat heeft meer te maken met mijn voorliefde voor (oppervlakte)pluggen dan iets anders. In het vroege voorjaar wil ik wel eens langs de paalrijen en paalhoofden aan het strand vissen. In die gevallen vis ik regelmatig met de lepel-twister combinatie; vanaf het strand kun je dan vrij eenvoudig net voorbij de paalhoofden gooien en vervolgens vlak langs de palen binnen spinnen. En dat heeft in afgelopen jaren toch een aantal mooie zeebaarzen opgeleverd.

Ook in het najaar kan de lepel-twister combi soms zeer effectief zijn. Zo staat een ochtendsessie op een winderige oktober ochtend van een paar jaar geleden nog in mijn geheugen gegrift. Ik viste samen met mijn zeebaars kameraad Charles, we stonden beiden al een uurtje met allerhande pluggen te gooien zonder ook maar een aanbeet te krijgen. Eigenlijk hadden we net besloten om maar naar een andere stek te rijden toen Charles zei nog even met een lepel-twister combi te proberen. Na de tweede worp klonk een harde “yes” en ik hoorde naast me een gierende molenslip. Vervolgens herhaalde zich dit drie worpen achter elkaar, terwijl mijn pluggen niets opleverden. Ik besloot daarom ook maar een lepel-twister er aan te hangen, en ja hoor, direct een aanbeet. Het zou een fantastische ochtend worden met mooie baarzen, en allemaal met een simpele lepel met een twistertje er achter.

Het vissen met pluggen is fantastisch, maar een lepel-twister combinatie kan soms zeker zo effectief zijn, en een alternatief bieden voor vaak dure pluggen.

Ima Skimmer

Mijn grootste passie binnen de zeebaarsvisserij is zondermeer het vissen met oppervlaktepluggen. Het letterlijk zien van baarzen die achter je plug kolken,  en  het waarnemen van de aanbeten (en missers) is ronduit spectaculair en werkt wat mij betreft ‘zwaar plezierig verslavend’.  Zoals bij zovelen was een Lucky Craft Sammy de eerste stickbait die ik destijds in mijn bezit had en waarmee de eerste stappen van de oppervlakte visserij werden gezet. Inmiddels wordt die ene Sammy vergezelt door vele andere stickbaits in alle soorten en maten in uitpuilende tackle dozen.  Een van mijn favorieten in deze verzameling is de Ima Skimmer. Vanaf 2009, zijn mijn Skimmers nu 3 seizoenen achter elkaar succesvol gebleken, en de Ima Skimmer staat dan ook stevig in mijn persoonlijke oppervlakte pluggen top 3.

Ima heeft de Skimmer geintroduceerd op de ICAST in Las Vegas in 2008. De Skimmer was in eerste instantie bedoeld voor de Amerikaanse markt, met name voor de (zoetwater) visserij op Black Bass. Al snel echter werd de vangkracht van de Skimmer onderkend door vele andere sportvissers, en werd deze ingezet voor de zeebaars visserij over de gehele wereld, van de Amerikaanse  Striped Bass tot de Japanse en uiteraard de Europese zeebaarzen. De Ima Skimmer is er in een 3-tal uitvoeringen, alle drie met identiek design, zeer slank profiel en 110 mm lang.

Er is de oorspronkelijke zoetwater variant van 10 gram (Skimmer),  en een zoutwater variant (Salt Skimmer) van 14 gram, die is voorzien van zoutwater bestendige dreggen en een extra tungsten kogel in het achterlijf. De Salt Skimmer is echt uitgebracht voor de zeebaars visserij . Vorig jaar is een derde Skimmer door Ima aan het assortiment toegevoegd, een stille zoutwater variant van eveneens 14 gram. Deze Salt Skimmer Silent is bedoeld voor zogenaamde ‘high pressure areas’, dus voor gebieden waar erg veel met kunstaas op zeebaars wordt gevist, om mogelijk dressuur gedrag te doorbreken. Ik heb afgelopen seizoenen zowel de zoet- als zoutwater variant gebruikt;  de Salt Skimmer Silent is inmiddels besteld en ga ik volgend seizoen eens uitproberen.

Voor mijn oppervlakte pluggen heb ik een sterke voorkeur voor natuurlijk kleuren en ‘ghost’ varianten, en vind deze voornamelijk in de zoetwater Skimmers van Ima. Met name de kleuren ‘smoking ghost shad’ en ‘ghost minnow’ zijn naar mijn mening helemaal top. Het enige nadeel bij de zoetwater Skimmers zijn de dreggen, die vrij snel aan vervanging toe zijn, maar dat is met een paar goede zoutwater bestendige dreggen snel opgelost.

Ik vis graag met goed werpende pluggen, een plug die door de lucht dwarrelt en fladdert irriteert me mateloos en het moet wel een hele goede vanger zijn wil ik daar lang mee vissen. Om een voorbeeld te geven, vis maar eens met een OSP Bent Minnow, het minste beetje wind op kop resulteert in een dwarrelende plug die niet verder komt dan eenderde de afstand van bijvoorbeeld de Skimmer. Ik zeg niet dat de Bent Minnow geen goede plug zou zijn, en wind af wil ik daar wel eens mee vissen, maar het is toch niet echt mijn plug. Maar dan de Ima Skimmer, die werpt echt fantastisch, ook wind op zijn hier grote afstanden mee te bereiken.

Maar, goed werpen is een, maar niet voldoende natuurlijk, de actie van de plug dient baarzen te verleiden. En de actie van de Skimmer is naar mijn mening ideaal voor zeebaars in onze wateren. De Ima Skimmer heeft, zoals Ima dat omschrijft, een ‘wild boiling’ actie,  die in de praktijk  erg gemakkelijk gerealiseerd kan worden. De plug laat zich zo eenvoudig binnenvissen dat je bijna niets verkeerd kunt doen. “Wild boiling” wil zeggen dat bij iedere zigzag beweging van de plug, zowel naar links als naar rechts, een kolkje net achter de plug ontstaat. Er wordt dus een aasvisje in hevige nood gesimuleerd. Het geheel wordt kracht bijgezet door het lage geluid wat door een van de kogels geproduceerd wordt.

Er is eveneens heel goed met de Skimmer te variëren met verschillende walk-the-dog stijlen, de plug laat zich zowel tergend langzaam als relatief snel binnenvissen, en alles er tussen in, terwijl de gewenste actie gehandhaafd blijft. Ook voor het toepassen van het ‘stop-and-go’ principe is de Skimmer zeer geschikt. Bij de korte ‘stop’ gaat de Skimmer niet verticaal in het water staan, maar blijft in een hoek van circa 70 graden in het water hangen, wat een iets natuurlijker vervolg geeft aan de beweging van de plug na de ‘stop’.  Met name als de baarzen wel met de plug meezwemmen, maar aanbeten uitblijven kan ‘stop-and-go’ soms zeer effectief zijn. De zeebaars gaat dan meestal tot de aanval over net na de korte ‘stop’, dus zodra de plug weer in beweging komt . Ik heb dit diverse malen mogen ervaren bij sessies in de avondschemering, baarzen die wel achter je plug kolken, maar niet willen bijten. Het geeft dan een enorme voldoening als middels verandering van tactiek je toch een paar mooie baarzen kunt landen.

Wat de meest effectieve manier van diverse walk-the-dog varianten is om baarzen te verleiden kan van dag tot dag varieren, en heeft onder meer te maken met wind en water condities (stil of rimpelend water, golfslag etc). Hier is niet een eensluidend antwoord op te geven, maar zoals met alle oppervlaktepluggen is ook bij de Skimmer de ‘’oog-hand’’ coördinatie belangrijk; je pols en hand bewegingen moeten de actie aan de plug geven die je wilt zien; als je dit goed doet, dan kun je de Skimmer een zeer beweeglijke en natuurlijke ‘wounded baitfish’ simulatie geven met veel variatie, die als het even meezit, resulteert in zeebaarzen die op je plug knallen.

Voor mij is de Ima Skimmer een zeebaarzen verleider van de hoogste klasse, een absolute top stickbait. Vanaf half mei tot ver in het najaar zitten er altijd wel een paar in mijn tas, en dat zal het komende seizoen niet anders zijn.

“Trugkieke” 4: seizoenen 2010 en 2011

De laatste “trugkieke” uit de serie van vier, waarin 8 zeebaars seizoenen kort de revue zijn gepasseerd. Ook hier weer een selectie van foto’s waarin een aantal mooie momenten zijn vastgelegd.

Het jaar 2010 was voor mij een minder jaar, hoewel het voorjaar super begon met onder meer een mooie baars van 70cm op een Ima Skimmer,  was de zomer matig, eigenlijk gewoon slecht. Zelfs een paar uitstapjes naar de Westerschelde gemaakt, wat wel een paar baarzen opleverde maar dat was ook niet echt om over naar huis te schrijven. Het naseizoen was beter, maar helaas niet zoveel visuren kunnen maken vanwege een late vakantie en een aantal familie events. Maar goed, er zijn ergere dingen op de wereld.

In 2010 heb ik mijn zeebaars materiaal uitgebreid met een 2-tal nieuwe spinhengels en een spinmolen. Een Tenryu Rod Bar 270 voor het pluggenwerk in wat ruwere omstandigheden, en een Lucky Craft ESG2 871HFX (2,3-23 gram) voor het lichte spinwerk. De molen in kwestie is een Daiwa Certate 3000, het nieuwe 2010 model. Voor mij zijn zowel de hengels als de molen een schot in de roos, werkelijk prachtig materiaal waar ik met plezier mee vis. Hoewel een minder jaar, is het niet zo dat er helemaal geen baarzen zijn gevangen, zowel met duikende pluggen als aan de oppervlakte zijn er toch weer mooie baarzen geland. Mijn best scorende duikende pluggen in 2010, de OSP Rudra en LC Flashminnow, en aan de oppervlakte de Ima Skimmer en de Xorus Frosty.

Dan het vorige seizoen, na regen komt zonneschijn was hier zeker van toepassing, en na het magere 2010 was 2011 een stuk beter. Vanaf begin mei tot midden oktober met grote regelmaat mijn baarzen kunnen vangen. Uiteraard heb ook ik mijn ‘blank’ sessies, maar gelukkig geen lange perioden met geen of slechts enkele baarzen.

Ik heb in 2011 veel gevist met mijn nieuwste aanwinst, een superlichte spinhengel van 2.40m, slechst 112 gram zwaar en met een cw van 6-21 gram: Yamaga Blanks Balllistick 81/12. Door de jaren heen ontstaat er langzaam maar zeker, in ieder geval bij mij, ook een ‘materiaal passie’, een interesse in de enorme keuze in specifieke hengels en molens voor de spinvisserij op zeebaars. Al dat materiaal heb je natuurlijk niet echt nodig om te kunnen genieten van de zeebaarsvisserij, maar voor mij, en vele anderen, zit ook dit aspect in het hart van de hobby. Enfin, de Ballistick 81/12 is een geweldig stukje gereedschap voor het superlichte werk, fantastische blank, waarmee heel precies geworpen kan worden. Met uitzondering van het vroege voorjaar en late najaar, is het grootste gedeelte van het seizoen met oppervlaktepluggen gevist. Mijn duikende toppers dit jaar waren de Ima Keep 125F, de X-120 en Zonk 120, beiden van Megabass. Oppervlakte pluggen die het voor mij deden in 2011 waren wederom de Ima Skimmer, Xorus Frosty en een ‘ouwe getrouwe’, de LC Gunfish 95.

Met de manier van binnenvissen van de Gunfish was iets opmerkelijks aan de hand; tijdens een sessie eind Augustus, stond ik al een uur te gooien zonder maar ook een enkel teken van leven. Een paar keer van plug gewisseld, maar dat maakte niet veel uit. Ik besloot een Gunfish in te zetten, en ook dit leek in eerste instantie weinig verschil te maken, tot ik de Gunfish wat sneller binnen viste met zeer korte felle hengel tikjes. Direct een paar kolken achter de plug. En even later was het bingo en konden kort achter elkaar 4 baarzen geland worden. Het opmerkelijke was dat alleen deze manier van binnen vissen aanbeten opleverden. Ik viste die dag met mijn Yamaga Blanks Ballistick, waarmee de zeer snelle korte tikjes perfect uitgevoerd konden worden. Een aantal sessies heeft zich dit herhaald, waarbij alleen het relatief wat sneller binnenvissen van de Gunfish, met zeer korte felle tikjes, baarzen opleverden.  Zeebaarzen blijven wispelturig.

Al met al kijk ik met een goed gevoel terug op 2011. Zoals gezegd, het hele seizoen door zeebaarzen gevangen, en het naseizoen was ronduit goed te noemen. En nu maar weer afwachten wat 2012 ons zal brengen.

Ima Keep 125F

De eerste van een aantal posts over kunstaas welke ik op een bepaalde manier ben gaan waarderen in mijn zeebaarssessies. Beschrijvingen van een zeer persoonlijke aard; met andere woorden, niet iedereen hoeft het met mij eens te zijn, het betreft louter en alleen hoe ik een bepaalde plug ben gaan waarderen, en welke pro's en contra's ik beleef. De eerste is de Ima Keep 125F, een voorbeeld van zo'n plug met in mijn beleving pro's en con's.

In het voorjaar van het vorige seizoen, werden we nogal eens geconfronteerd met een harde, soms zelfs stormachtige wind, zo’n 5 a 6BF, die bovendien ook nog schuin of recht op kop stond. Het was dus zaak om met materiaal op pad te gaan om deze winderige condities het hoofd te bieden, en, de juiste pluggen mee te nemen. Pluggen zoals de Megabass Zonk 120 en de Duo Tide Minnow SLD zijn vermaarde pluggen voor dergelijke omstandigheden, die naast een prachtige actie ook geweldige werp capaciteiten hebben. Een plug die wat mij betreft ook zondermeer in het rijtje van ‘lange afstand’ pluggen thuis hoort is de Ima Keep 125F. Een slanke plug van 125mm, 15 gram en een voor veel stekken ideale zwemdiepte van 40 tot 100cm.

Als je het design van deze plug eens goed bekijkt, dan vallen twee dingen direct op; een slanke en aerodynamische body, en een net zo’n aerodynamische ellipsvormige zwemlip. Deze plug lijkt als het ware ontwikkeld in een windtunnel, gemaakt om grote afstanden mee te overbruggen. En dat doet deze plug zonder meer. Ik heb ook een Duo Tide Minnow SLD 125F, die eveneens prima gooit, maar met name wind op gooit de Ima Keep 125F toch net wat verder. De Ima Keep gaat nooit ‘fladderen’, en gooit worp na worp ver, de plug snijdt door de lucht, wind op, schuin, maakt allemaal niets uit. Het weight shift systeem met een tweetal kogels zorgt er voor dat de plug als een pijl uit een boog wegschiet bij de worp.

Nou dat is mooi, dus alleen Ima Keep’s in mijn tas? Nee, dat ook weer niet, want niet op alle aspecten blinkt deze plug altijd uit. Als ik de vergelijking maak met de Duo Tide Minnow SLD 125F, die een zelfde lengte heeft, vergelijkbaar gewicht en zwemdiepte, dan laat de Ima Keep een wat mindere rollende en zigzaggende actie zien dan de Tide Minnow. Bovendien is de Tide Minnow stabieler, en vrijwel ongevoelig voor sterke zijwaartse stroming en hoge inhaal snelheden. De Ima Keep is hier wispelturiger, en kan met name bij een sterke zijwaartse stroming wel eens zonder enige actie in een rechte lijn naar de kant komen, tja, en dat is nou net niet de bedoeling natuurlijk. In dergelijke omstandigheden de inhaalsnelheid verlagen helpt, maar ook dan is de plug niet altijd stabiel. Soms gaat het 20 worpen achtereen goed, en dan weer een paar worpen waarbij de retrieve nergens op lijkt. De aerodynamische zwemlip heeft dan wel een voordeel voor verre worpen, maar ‘eist zijn tol’ in genoemde omstandigheden. Zoals gezegd, meestal gaat de retrieve gewoon goed, en laat de Ima Keep de actie zien waar die voor ontworpen is, maar niet altijd.

Op de Ima Japan website staan een paar kenmerken genoemd waarin de Keep 125F zou excelleren: werpafstand, ongevoelig voor wind op kop en zijwind, en, een rollende actie die ongevoelig is voor de snelheid van binnenvissen. Ik kan de sublieme werpeigenschappen volmondig onderschrijven, maar met name bij een sterke zijwaartse stroming is de plug niet altijd op haar best, en genoemde Duo Tide Minnow 125F toch wel een klasse beter.

Afhankelijk van de stek, kan werpafstand absoluut belangrijk zijn, en zeker bij veel wind kan een metertje of 5 tot 10 verder kan zomaar net het verschil maken. Ik heb derhalve vorig voorjaar veel gevist met de Ima Keep’s, en daar verschillende mooie baarzen mee mogen vangen, en vrijwel zonder uitzondering ver van de kant. De Ima Keep 125F is naar mijn mening een plug ‘met twee gezichten’; subliem voor de lange afstand, maar niet altijd stabiel in de retrieve. Maar ondanks deze beperking, is voor mij de Ima Keep 125F een plug die aankomend seizoen toch weer regelmatig in mijn tas zal zitten.