Diverse stekken lijken al verlaten

Het is nog maar begin Oktober, en de water temperatuur is nog relatief hoog, maar diverse Oosterschelde stekken lijken al verlaten. Ook op stekken waar toch altijd wel scholenbaarzen te vinden zijn, geen of slechts een enkele aanbeet. Zo ook dit weekend, slechts een handvol baarzen en niet groter dan zo'n 45cm.

Met name in de jaren van 2005 tot 2010 vingen we tot eind Oktober, en soms zelfs tot half November mooie baarzen in de Oosterschelde, maar de afgelopen jaren is dat toch wel langzaam maar zeker aan het veranderen. Er is beslist nog wel een baarsje te vangen in de Oosterschelde, maar je moet de laatste jaren net even meer dat tikje geluk hebben rond deze tijd van het jaar en tegen een schooltje aanlopen.

Zoals gezegd, de water temperatuur is nog prima, dus ik ga het beslist nog een aantal maal proberen.

Iedere worp raak

Deze week stuitte ik op een enorme school zeebaarzen. De baarzen zijn duidelijk scholen aan het vormen, en ik trof een zeer grote school. Echt iedere worp was raak, geen grote exemplaren; het gros van de gevangen baarzen zat zo tussen de 35 en 40 cm, maar het waren er echt veel.

Ik heb wat heen en weer gelopen en op verschillende plaatsen staan gooien om de grootte van deze school in te schatten; op een breedte van zo'n 50 meter en tussen circa 30 tot 10 meter uit de kant volgde aanbeet na aanbeet. Het maakte niet uit welke oppervlakte plugje werd gebruikt, de baarzen vielen echt alles aan. 

De baarzen waren bijzonder fel, de pluggen werden aangevallen alsof ze in geen maanden te eten hadden gehad. En als een baars loste, dan werd een meter of 2 verder de plug al weer belaagd door een andere baars. Ook toen het begon de schemeren en langzaam donker werd, namen de aanbeten niet af. Integendeel, hoe donkerder het werd, hoe sneller na het inwerpen de aanbeten volgden. 

Ik had geen lichtje meegenomen, en ben dan ook toen het echt donker werd zo rond de klok van half 9 gestopt, maar dat had niets te maken met de baarzen, die zaten er nog volop. 

Zoals gezegd, geen grote vissen, maar ik stond te gooien met een licht hengeltje en dan is een baars van 40 cm al echt heel erg mooi. Al met al was het een memorabele avond met meer dan 40 gevangen baarzen; zelden zo'n grote school baarzen meegemaakt. Enorm genoten van deze avond aan de Oosterschelde.

Mooie baars voor Charles

Een kort berichtje van een strandsessie van afgelopen weekend. De wind was harder dan voorspelt/verwacht, wat een vrij ruwe zee tot gevolg had. Maar goed, het bloed kruipt waar het niet gaan kan en we besloten toch om met de oppervlakte pluggen van start te gaan. Het was op het randje, de plug was soms nauwelijks te volgen in de golven, maar toen er wat kolken en aanbeten volgden waren we toch overtuigd van onze keuze. Diverse baarzen gevangen, met als uitschieter een oersterke baars van 72 cm voor Charles die voor een hoop spektakel zorgde en keer op keer probeerde weg te komen in de harde stroming. Verder nog een paar baarzen gevangen tot zo'n 50 cm die mijn Super Spook niet konden weerstaan. 

September is begonnen

De September maand is begonnen, ik zal even een slag om de arm houden, want de afgelopen jaren was deze maand niet altijd goed, maar de maand September is normaliter dè zeebaars maand bij uitstek. De baarzen zijn nu enorm sterk, en willen zich nog maximaal volvreten voordat ze over een aantal weken langzaam maar zeker uit de Oosterschelde weg trekken. 

Wanneer dat precies is, is koffiedik kijken, in het verleden heb ik er tot half november baarzen gevangen, maar de afgelopen jaren lijken ze toch wat eerder weg te trekken. Ze zitten dan nog wel een tijdje aan de kust, maar nog maar slechts een enkeling in de Oosterschelde. 

De September maand is voor mij in ieder geval mooi gestart, zaterdagochtend in de ochtendschemering bij mijn stekje aangekomen, en na een half uurtje een mooie aanbeet, met direct een kromme hengel. Een hele mooie dril, een sterke baars die keer op keer een enorme run nam. Even later lag een pracht exemplaar van 71 cm op de kant te pronken voor de foto. Zo, dat was even een lekker begin. In het uurtje erna werd regelmatig de plug aangevallen, er waren ook de nodige missers, maar diverse baarzen konden worden geland. In totaal 7 baarzen gevangen, een paar veertigers, maar ook een paar mooie vijftigers, waarvan er een net de 60 cm niet haalde. Allemaal mooie vissen, die gevangen zijn met de Patchinko 100.

Zo tegen de klok van 8 uur begon de wind fiks aan te trekken, de golfslag werd behoorlijk fors en met de Zuidwester recht op kop werd ingooien steeds lastiger, Maar goed, mijn ochtend kon op zich al niet meer stuk. Laten we hopen op een mooie September maand.

Mooie visserij aan het strand

Zaterdagochtend beloofden de eerste vroege uurtjes rustig te verlopen, niet te veel wind en bovendien een lekkere temperatuur van zo'n 19 graden; met andere woorden prima condities voor een oppervlakte sessie aan het strand. Bij het krieken van de dag vlogen onze pluggen het zeewater in. Het duurde even, maar na een goed half uur was het Charles die beet kreeg en een mooie baars kon landen.

We gebruikten relatief grote oppervlakte pluggen; Super Spook's, Patchinko's, grote Rapala X-Rap Walk's en meer van dergelijke grove pluggen. Maar van grote pluggen schrokken de baarzen niet, integendeel, ook de kleinere baarzen vielen die pluggen met grote felheid aan. De grootste 2 baarzen, van respectievelijk 58 en 56 cm, waren voor Charles, en beiden hebben we tal van veertigers gevangen. 

En dan die misser, tsja, ik stond met een Super Spook te gooien, uit het niets een enorme klap op de plug, kromme hengel, gierende molen slip en een niet te stoppen baars. Ik mocht vorige week een mooie 70+ baars vangen, maar dit exemplaar was duidelijk nog een pak sterker. Maar goed, zoals ik al zei, de baars was niet te sturen of te stoppen, met een enorme run zwom ze richting de stenen, en dan kun je wachten tot het fout gaat, en dat ging het dan ook, even later pats, lijn doormidden.... shit happens.

De baarzen aan de kust zijn overigens over het algemeen een stuk zwaarder dan de baarzen met vergelijkbare lengte dieper in de Oosterschelde, blijkbaar is er een behoorlijk verschil in voedselaanbod. En zwaarder betekent ook sterker, ook de veertigers geven veel sport en zijn prachtig om te vangen.

Het was genieten aan de zee, in het ochtendgloren in je shirtje en korte broek met oppervlakte pluggen de baarzen belagen, en een mooi aantal vangen, wat wil je nog meer. Zoals gebruikelijk zwemmen alle baarzen weer rond.

Het wordt een zeldzaamheid

Grote baarzen vangen vanaf de kant in de Oosterschelde wordt langzaam maar zeker een zeldzaamheid, er zitten er nog wel, maar vergeleken met pakweg een jaar of 5 tot 10 geleden een stuk minder. Een fikse portie geluk is nodig, er net zijn op de juiste tijd en plaats met dat kunstaasje waarmee de baars op dat moment te verleiden is.

Dit weekend, druilerig en nat, maar dat houd mij niet weg van de waterkant. Het werd sessie met een aantal baarzen, maar met één absoluut hoogtepunt. Ik werp mijn plug ver van de kant, de wind duwt een bocht in de lijn die ik snel recht trek en vervolgens mijn plug in een rustige walk-the-dog met de stroming mee laat lopen. En dan, een grote kolk bij de plug, even niks en dan klapt een baars met een hoop gespetter vol op de plug. Het adrenaline gehalte in mijn  bloed stijgt tot grote hoogte; allemachtig, wat een geweld! Ik sta met een kromme hengel en een gierende molen slip. In eerste instantie denk ik aan een mooie 60+ baars, maar als ik even later het kopschudden van de baars voel, gevolgd door weer een enorme run weet ik het wel; "ik vreet mijn hoed op als dat geen zeventiger is". Een ongekend spannende en mooie dril volgt, de baars gaat in een richting waar ik ze niet wil hebben, maar is nauwelijks te sturen. Met enige moeite krijg ik ze mijn kant op, en moegestreden ligt uiteindelijk een grote baars aan de kant. Een prachtige zeebaars van ruim 78 cm. 

Ik ben alleen en sta op een stek met gladde stenen, en nergens is een plekje om mijn camera weg te zetten om via de zelfontspanner een mooie foto te maken met de baars in mijn handen, zodat die in volle glorie getoond kan worden. Jammer dan, ik kan er niet mee zitten, ik ga niet lopen prutsen, ik schiet snel een paar foto's en zet met zorg de baars weer terug. Ze heeft even tijd nodig om bij te komen, maar zwemt uiteindelijk rustig uit mijn handen weg haar vrijheid tegemoet. Ik heb al meer van dergelijke baarzen aan de oppervlakte mogen vangen, maar het blijft een fantastisch ervaring. Het vangende plugje was een Asturie 110 van Xorus. 

Strand baarzen

Eerder deze week de Oosterschelde dijken eens een keertje verruild voor het strand van de Oosterschelde monding. Gewapend met met softbaits en pluggen in alle vroegte samen met Charles vertrokken, en om 6 uur stonden we aan het strand. Een rustige wind uit de Oosthoek, niet ideaal wellicht, maar goed, je moet het nemen zoals het is. De zee was uitzonderlijk kalm, met nauwelijks enige golfslag, en daarom besloten we om te starten met oppervlakte pluggen. 

Het bleek een goede keuze; na een minuut of 10 een oerkreet van Charles en het geluid van een gierende molenslip, maar kort daarop volgde een hartgrondige vloek... de baars was met een enorme run de diepte ingeschoten, niet te sturen of te stoppen, en pats, alles er af, de draad doormidden op een steen of iets dergelijks; baars weg en plug weg. Nadat Charles een nieuwe plug had aangeknoopt was het de eerste de beste worp weer raak, een baars klapte op zijn red-head Rapala Skitter Walk, en na een mooie dril lag een dikke baars van 63cm aan de kant voor de foto. Ik had nog geen beet gehad, maar dat duurde niet lang meer, kort na elkaar kon ik een 4-tal baarzen landen, wel een stuk kleiner dat de 60'er van Charles, de grootste was 45cm. Hierna volgden zowel voor Charles als voor mij diverse kleine baarzen. Wat opviel, is dat ook de kleinere baarzen allemaal relatief sterke, dikke volgevreten vissen waren. 

Nadat we een tijdje geen beet meer meer kregen op de oppervlakte pluggen overgeschakeld op softbaits. In eerste instantie dacht ik dit wordt niks meer, maar kreeg ik toch nog een mooie aanbeet op een Sawamura One Up Shad. Ook dit was een mooie dikke vis van bijna 55cm. Na nog wat kleinere baarzen was het inmiddels al weer tijd om huiswaarts te keren. 

Het was een mooie zeebaars sessie, met met name schitterende aanvallen en aanbeten op de oppervlakte pluggen, en zeker voor herhaling vatbaar. Nu nog afwachten of de combinatie van gunstig tij, niet te veel wind, en tijd om naar het strand te rijden zich de komende weken nog voor doet.  

Drie maal is scheepsrecht

Schreef ik in mijn vorige blogpost nog over de grote aantallen scholenbaarzen in de Oosterschelde; dit week-end heb ik er niet een gezien. Sterker nog, maar amper een paar aanbeten kunnen scoren, wat een groot contrast vormde met vorige weken. Tja, het kan verkeren. Op zaterdag geen enkele baars kunnen vinden, maar zondag was gelukkig wat beter. Na een half uurtje gooien een paar zware kolken achter de plug, maar verder niets. De volgende worp 'boem'; vanuit het niets werd de plug gegrepen en een lange run volgde. Net toen ik dacht dat dit toch wel een flinke baars zou moeten zijn,  voelde ik even wat kopschudden en toen was het klaar; los. Jammer, maar ook dat hoort er nu eenmaal bij. 

Een minuut of 10 later van hetzelfde laken een pak, bijna een herhaling van de eerdere mooie aanbeet, maar helaas ging het ook hier mis, een meter of 5 van de kant eveneens los. Ik had de baars al gezien en het was beslist een mooi exemplaar. Dat is even balen natuurlijk. De worp erna direct een kolk achter de plug, gelijk volgde de aanbeet en werd de molen kort door de slip getrokken. Ik dacht in eerste instantie met een kleinere baars te maken te hebben, toen vlak bij de kant alsnog een paar flinke runs werden genomen. Maar nu ging het goed en kon de baars worden geland. Driemaal is scheepsrecht! Na de foto werd deze mooie baars van 56 cm weer terug in zijn element gezet. Hierna geen aanbeten meer gehad. 

Onverminderd veel kleine zeebaarzen in de Oosterschelde

Het is hartje zomer en we zitten midden in het zeebaars seizoen. Een seizoen wat -voor wat betreft de diverse Oosterschelde kant stekken- tot dusver vooral wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van veel kleinere zeebaarzen, zo tot zo’n 35-40cm. De trend van vorig jaar lijkt zich hiermee voort te zetten.

Vooral met (kleine) duikende pluggen kunnen regelmatig aantallen van boven de 10 baarzen(jes) per sessie worden bereikt. Met oppervlakte pluggen heb je dan wel veel meer spektakel, maar ook typisch meer missers; maar ook de met oppervlakte pluggen heb ik inmiddels al diverse keren dit aantal overschreden. En de relatief vele missers bij deze geweldige manier van vissen nemen we dan maar op de koop toe. Inmiddels heb ik dit jaar al weer vele stekken uitgeprobeerd, en op al die stekken scholenbaarzen gevangen; het lijkt er op dat simpelweg veel van deze kleinere baarzen de Oosterschelde bevolken.

 

Zo af en toe komt er een baars van zo’n 45-50cm tussen door, maar vaak maar een enkeling, zoals de baars van krap 50cm op de onderste foto. Tijdens deze zondagavond sessie werden 7 vissen gevangen, naast deze baars een 6-tal van zo’n 25 tot 35cm. Vissen met niet al te zwaar materiaal is het devies, zodat de beleving van  de –vaak bijzonder felle- aanbeet en dril van kleinere baarsjes ook leuk blijft. En verder uiteraard genieten van die prachtige zomeravonden aan de Oosterschelde; al hoop ik toch dat met het vorderen van het seizoen ook de wat grotere baarzen met enige regelmaat gevangen kunnen gaan worden.

Niks verwacht

Dit weekend slechts een mogelijkheid om te gaan zeebaarzen; en hoewel het getijde niet ideaal was voor de avond of vroege ochtend, toch maar gegaan. Die ene mogelijkheid was voor mij in de vroege uurtjes van zaterdagochtend. Zoals gezegd, niet ideaal; typische getijde stekken die bij laag water droog vallen waren uiteraard geen optie, maar, in de Oosterschelde is er ook rondom het lage water altijd wel een stekje te vinden om een poging te wagen. Ik had wel mijn verwachtingen bijgesteld, en gerekend op een 'blank', of maximaal een mini-baarsje. Na ruim een uur staan gooien met allerhande pluggen leek mijn verwachting uit te gaan komen; nog geen enkele aanbeet en de getijde stroming was al duidelijk aan het afnemen, En dan toch, in een keer een aanval op de plug en 'hangen'. Een zeebaars had zich vergrepen aan de Ima Skimmer en wist zowaar de molen slip een paar keer zijn werk te laten doen. Even later lag er een mooi dikke baars van krap 50cm voor mijn voeten. 

Hè dat was lekker, binnen 10  minuten volgden nog 2 baarzen op de Super Spook Jr., wel kleiner van stuk, zo tussen de 40 en 45cm, maar, als je op niks rekent dan is dat eveneens hartstikke mooi. Nog een half uur staan gooien, maar geen aanbeet meer gehad. De stroming was er inmiddels helemaal uit, dus er maar mee gestopt en naar huis gereden. Niks verwacht, maar toch een leuke sessie. 

Grillig!

De zeebaars visserij in de Oosterschelde is op dit moment bijzonder grillig. De ene keer een handvol vissen, en de andere keer een dikke 0. Het lijkt er op of de baarzen in kleine schooltjes op diverse plaatsen foerageren, zonder dat er een voorspelbaar patroon in te ontdekken valt. De enige remedie is blijven gaan, een portie geluk, en hopen dat naarmate het seizoen vordert er wat vaker en wat grotere baarzen op de diverse kantstekken te vinden zijn.  

Afgelopen weekend was een van de drie sessies succesvol, en konden een 5-tal baarzen worden geland, de grootsten tussen de 45 en 50cm. Geen 'beren', maar dergelijke baarzen op licht materiaal leveren toch leuke visserij op. 

Gretige baarzen

Na wat wikken en wegen (voetbal kijken of nog gaan vissen) zondagavond toch nog maar naar de waterkant gereden. Het tij was wel niet ideaal, maar het weer was prima, heerlijke avond en de wind die ging er grotendeels uit. Naar een stek gereden waar zo rond het lage water nog gevist kan worden, en zowaar bij de eerste de beste worp direct een kolk achter de plug. Vervolgens een half uur niks meer, en ik dacht eerlijk gezegd al 'dat wordt niks vanavond', toen er een mooi half uurtje aanbrak. Vanuit het niets een baars die de plug aanviel, en dat ging met zoveel geweld dat de plug bijna een halve meter de lucht invloog. Volgende worp weer raak, maar nu kon een baarsje van zo'n 40cm worden geland. 

Vervolgens zo'n beetje om de worp actie achter de plug, de baarzen ware fel en gretig, wat overigens niet wil zeggen dat er veel gevangen zijn. Vijf baarzen weten te vangen, de grootste 2 waren krap 50 cm, en een tweetal baarzen hadden de plug zo'n beetje helemaal in geslikt. Gelukkig wel kunnen onthaken zonder fatale beschadigingen. Wat opviel is dat er relatief magere vissen bij zaten, nog echte voorjaarsbaarzen dus. Al met al een leuke avond gehad, en ook de 2e helft van de voetbal nog grotendeels kunnen kijken. Het vangende plugje was de Pro-Q 90 van Seaspin.

Wisselvallig begin met veel kleine baarzen

In de eerste week van Juni ben ik mijn seizoen begonnen. En dit seizoen begon zoals vorig seizoen eindigde, met hoofdzakelijk kleine baarzen. Die allereerste sessie op een zaterdag begin Juni leverde gelijk een 5-tal baarzen op, maar allemaal klein van stuk, de grootste zal krap 40cm zijn geweest.  De andere dag terug, zo'n beetje zelfde condities, en in tegenstelling tot de dag daarvoor geen enkele aanbeet. Zo ging de gehele maand Juni zo'n beetje; de ene keer wel 5 tot 7 kleine baarzen en de andere keer mocht je blij zijn met een enkele aanbeet. Een paar keer zat er een baars bij van zo'n 45cm, maar de meesten waren kleiner. 

Slechts een uitzondering, en dat was een week geleden, toen er een 3-tal 50+ baarzen bij zaten, dat was zonder meer een hele leuke sessie; en, zul je net hebben, fototoestel vergeten en mijn iphone in de auto laten liggen, Tsja, die dingen gebeuren nou eenmaal. Maar goed, het seizoen is nog lang, hopelijk volgen er nog vele mooie zeebaars dagen.

Trugkieke (9) en een blik vooruit

Het is bijna April, de zeewater temperatuur tikt de 8 graden aan, afhankelijk van het weer, nog slechts een paar weken en we kunnen ons opmaken voor de start van weer een nieuw zeebaars seizoen. Wat  voor een seizoen dat wordt is koffiedik kijken, wellicht een herhaling van seizoen 2015, of hopelijk wat beter met meer grotere baarzen in de Oosterschelde.

Het vorige seizoen was een opmerkelijk seizoen, niet eerder heb ik meegemaakt dat er zo veel kleinere baarzen de diverse Oosterschelde (kant) stekken bevolkten. Diverse sessies met dik dubbele cijfers, waarbij de maand September de kroon spande met zelfs een sessie er bij van bijna 40 scholen baarzen. En allemaal aan de oppervlakte pluggen, en met welk plugje je viste maakte vaak helemaal niks uit, zodra je plug in het water lag werd die aangevallen. Prachtig toch, zou je zeggen? Maar als ik heel eerlijk ben dan is dit wat mij betreft een ‘ja’ en een ‘nee’. Wat leuk was dit seizoen, dat op een enkele uitzondering na, alle baarzen aan de oppervlakte werden gevangen. Maar als je de na zoveelste sessie weer allemaal baarsjes van zo’n 20 tot 35 cm aan de plug hebt hangen, dan gaat de lol er toch wel een beetje af. Ik heb er ook niks meer over geschreven, en ben ben zelfs diverse stekken, waar keer op keer grote scholen kleine baars de kop op staken gaan mijden en naar andere stekken gereden, overigens zonder veel succes.

Er kwamen vorig seizoen nog wel diverse mooie 50+ baarzen aan de kant, maar duidelijk minder dan andere seizoenen. En hoewel het vaak een prachtig schouwspel is om te zien hoe kleine baarzen keer op keer je plug aanvallen, stelt de dril van een klein baarsje vergeleken met een grotere baars in top conditie niet echt veel voor. Je kunt dan nog wel lichter gaan vissen, wat ik ook gedaan heb, maar het is toch niet vergelijkbaar bij het drillen van grotere baarzen. Maar goed, je moet het nemen zoals het komt niet waar. En hoewel wat mij betreft er (veel) betere seizoenen geweest, heb ik toch weer met veel plezier diverse malen aan de Oosterschelde dijken gestaan. Helaas beduidend minder kunnen vissen dan andere seizoenen;  thuis een verbouwing en bovendien een andere baan,  dat zijn niet de beste voorwaarden om veel tijd te vinden.

Langzaam maar zeker gaan we ons opmaken voor seizoen 2016, afhankelijk van de snelheid waarmee het zeewater opwarmt naar zo’n 12 graden, gaat het ergens tussen eind April en half Mei weer beginnen. Een seizoen waarbij verscherpte maatregelen van kracht zijn met een hogere minimum maat en een bag-limit, waarvan iedereen inmiddels wel op de hoogte zal zijn. Wat mij  betreft een goede zaak, verbeter de wereld en begin bij jezelf. Natuurlijk zijn de huidige beheersmaatregelen bij lange na niet voldoende, en als de beroepsvisserij niet verder wordt beperkt, dan is een nagenoeg volledig instorten van de zeebaars bestanden helaas een reëel scenario. Het zou een horror scenario zijn, waar je beter maar niet te veel aan kunt denken. Het enige wat je als individuele zeebaars visser kunt doen is de inspanningen van SVN  en andere instanties steunen om tot een structurele aanpak van een Europees zeebaars beheer te komen, en je uiteraard houden aan de nieuwe maatregelen voor sportvissers. Maar voor iedere zeebaars visser die C&R hoog in het vaandel draagt zal dat geen probleem zijn. Enfin, genoeg hier over, de komende weken ga ik de draad op mijn molens weer vervangen en dan staan we klaar voor de start. Ik wens iedereen een fantastisch seizoen!